Gezelim Görelim Anadolu'yu
Gezelim Görelim Anadolu’yu
Samsun’da doğdum ben, attım ilk adım
Adım Ali Rıza, Malkoç soyadım
Ayrılığım, kaç yıl oldu saymadım
Gezelim görelim Anadolu’yu
Urfa’da gazel var, derin hoyrat var
İbrahim makamı, ruha hayrat var
Maddede manada, coşku gayret var
Gezelim görelim Anadolu’yu
Erzurum Çarşıda, bağrı yanıklar
Tatyanlar okunur, Hakk’a tanıklar
Baş köşeye oturtulur konuklar
Gezelim görelim Anadolu’yu
Sivas toprağından, seslenir ozan
Aşıklar, inceden dertleri yazan
Her dem bahardayız, uğramaz hazan
Gezelim görelim Anadolu’yu
Diyarbakır’da var, yanık Güzelses
Coşkulu davullar, nağmeli nefes
Haykıran sevgiye, dar gelir kafes
Gezelim görelim Anadolu’yu
Maraş’ta toprakta, şair bitiyor
Mana yüklü mesaj bize yetiyor
Meşhur dondurması, serinletiyor
Gezelim görelim Anadolu’yu
Trabzon, kemence horon deyince
Şenlenir yaylalar, mani duyunca
Üzülür mekanlar, görülmeyince
Gezelim görelim Anadolu’yu
İzmir’de efeler destan yazıyor
Egeli zeybeğim siper kazıyor
Tarih canlanmış da bize kızıyor
Gezelim görelim Anadolu’yu
Bursa’da Osmanlı gelir hatıra
Nasıl anlatayım, sığmaz satıra
Derdimizi yükleyip de katıra
Gezelim görelim Anadolu’yu
Ülkemiz sallansa, koşar Ankara
Medeniyet şehri, sanmayın kara
Dağlar mı dayanır, hazır akara
Gezelim görelim Anadolu’yu
Çanakkale deyince, durup da düşün
Yiğit şehitlerim, süslesin düşün
Ne duruyorsunuz, yollara düşün
Gezelim görelim Anadolu’yu
Van'a gelin hele kaleyi görün
Erek' in başında uşkunu derin
Van Gölü, Şah bağı cennetten yerin
Gezelim görelim Anadolu’yu
Dünyaya duyuldu Hatay'ın sesi
Meşhurdur ülkede şu künefesi
Görülmeye değer uzun çarşısı
Gezelim görelim Anadolu'yu
İstanbul, bir çağı açan şehirdir
Dünyaya, güzellik saçan şehirdir
Saymadığım yetmiş kalan şehirdir
Gezelim görelim Anadolu’yu
Ali Rıza Malkoç 08/09/2006 Bursa
Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri:
Vasiyetname (3)
Ey oğul ! atandan, al öğütünü
Gördüğün dost bilme, dara düşmeden
Kimse kara bilmez, ayran –sütünü
Sırtım sağlam sanma, zora düşmeden
Virüs girmiş, muhabbettin bağına
Leke sürmüş, altın neslin çağına
Yorgun düştük, gönüller otağına
Her kayan yıldıza, fire düşmeden
Adamın da posası var hatırla
Anlatamam meramımı satırla
Variyeti ha kamyonla, ha tırla
Temkinli ol, özü nar’a düşmeden
Raf ömrü tükenmiş, kof kafalarla
Gübresi çok amma, bakımsız tarla
Günahını taşıyamaz katarla
Düzeltme hakkı ver, süre düşmeden
Masum masum gizli, akıyor seller
Yürek yaralıyor, bu necis haller
Tefekkürün önündeki engeller;
Kalkmalı, gönüller kor’a düşmeden
Kainat’ın aynası ve mayası
Gönlümüzün nuru, kalbin ziyası
İnsanlığın, ortaklaşa hülyası
Kabul görsün artık, yere düşmeden
Karlı dağlar, kar mı ağlar her zaman?
Güneş vurur, canlanır gök-yer-zaman
Tomurcuklar, yeşerirler bir zaman
Yeter ki sâfi kal, kire düşmeden
Ali Rıza MALKOÇ 20/11/2011 Samsun
Posa :Faydalı tarafı alınmış atık, tortu, çökelti
Meram: İstek, amaç, gaye, maksat
Variyet: Varlık, zenginlik.
Katar : Tren
Fire : eksik, noksan, Bir iş yapılırken çıkan artık parça
Necis : Pis, kirli, temiz olmayan
Hülya: tatlı düş, hayal
Ali Rıza MALKOÇ
Aynadaki Derinlik
Herkesin görülmez bir yüzü vardır
Gökyüzünde asılı aya benzer
Bir metreyi, yüz bir metre gösterir
Sahte derinlikler, aynaya benzer
Güçlü güç katıyor, mevcut gücüne
Mazlumunsa, hep gidiyor gücüne
Sanma değer ekler, sanal güç, üne
Sahte derinlikler, aynaya benzer
Ayak verdim, hayıra haseneta
Kelimeler, ders verir bu sanata
Süvari olmuşlar, devrilmiş ata
Sahte derinlikler, aynaya benzer
Lakırdı, gürültü, kaba ses ile
Mânasız, mesnetsiz, hebâ ses ile
Odunsuz yanar mı, soba ses ile ?
Sahte derinlikler, aynaya benzer
Kaymağın öz rengi, benzer sütüne
Bu ahenk mirastır, bugüne düne
isterse ulaşsın, gölgen dört yöne
Sahte derinlikler, aynaya benzer
Civcive varmayan, yumurta çürür
Hedefsiz akan su, toprak göçürür
Zirveleşir sanma, çukura yürür
Sahte derinlikler, aynaya benzer
Ali Rıza MALKOÇ Bursa 11/12/2010
Ayak vermek: Halk şiiri âşık atışmalarında, ilk kıta ile şiirin, ölçü, redif,uyak, duraklarını belirlemek
Hasenat : Yararlı, iyi, güzel işler.
Hebâ : Hiçbir işe yaramadan yok olma, boşa gitme.
Süvari : Atlı, ata yön veren
Ali Rıza MALKOÇ
Önce İnsan Mı?
Sevgimiz odaktan, ilgi esastan
Önyargıyla bakıp, horlamayalım
Can içinde varız, şeklimiz candan
'acaba?' 'neden?'le, kirlemeyelim
Özne insan ise, detay gerisi
Şekilden şekile girmez derisi
Her başlangıç ona, yolun yarısı
Azmini, ufkunu körlemeyelim
Çoğunluğun iradesi nefesi
Zorlar yoz kalıbı, kırar kafesi
Koro dışı, bu ses de neyin nesi?
Uyumlu besteye, hırlamayalım
Cevizin içinde saklanmış kurdu
Bilmeyen de sanır ceviz doğurdu
Bizlere emanet, bu eşsiz yurdu
Asıl sahibine, darlamayalım
Yüreği var, yaşatmak için atan
Uğrunda can verip, altında yatan
Hiç toprağa indirgenir mi vatan?
Milli değerleri zorlamayalım
Önce insan, özne insan, öz insan
En hassas detayı, gören göz insan
Kırılanı, onaramaz yüz insan
Yorum hatasıyla, gürlemeyelim
Ali Rıza Malkoç 12/06/2010 Bursa
Ali Rıza MALKOÇ
Gezelim Görelim Anadolu'yu Şiiri
