Kalem küstü kağıda.
Yıldız gitti geceden.
Kök tutmaz oldu dalı,
Sen kalbimden çıktın çıkalı.
Gemiler umutsuz süzüldü,
Tüm çiçekler büzüldü,
Kuşlar acıyla ötüştü.
Çıktın diye kalbimden.
Şimdi sigaranın da tadı yok,
Sıradan bir zehir gibi.
Dumanı göstermiyor artık,
Hayalini eskisi gibi.
Ne su dinliyor,
Ne de ateş derdimi.
Melekler bile üzülüyor
Kalbimi yetim bıraktığından beri.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir çift büyülü göze baktım
Bakınca hayale daldım
Yüreğimde bir sevgi doğacağını anladım
İnan o bakışları aklımdan silip atamadım
Şimdi bir huzur oldun kalbimde
Bir çiçek açtı gönül bahçemde
Bilemezdim var mı aşkın eğrisi doğrusu
Bu aşk senle doğdu Cansu
Bu aşk doğdu sessiz sessiz .
Şimdi yapamıyorum sensiz.
Yokluğunda kalıyorum sanki nefessiz.
Sakın gitme beni bırakma çaresiz.
Cansu Ela
İsimsiz
Dışarda yağmur var...
Tam da bu gece döndüm şiire
Hatırlattı bana mazide bıraktığım sayfaları, daldım öylece...
Bir sayfada daha buluşmak hislerimle
Bir sayfada daha geçmişin izlerinde
Yağmurun çiseleyişleri hafızama işlercesine
Keşke diyorum kendimce, keşke hiç yaşanmasaydı onca sene
Belki acıtmazdı içimde o sancı sinsice
Biliyorum korkular hep ensemde hangi yana koşsam durduramıyorum gizlice
İçimde sönük bir ateş yel vurdukça alevlenen
Bilmem kaç kez sürecek ,
Kaç kez daha böyle içerli şiirler
Kaç kez daha dizilecek gönül aynama o katil hisler
Sus diyorum kendimce içimde O içimdeki benliğe
Bir el var uzaktan gel dercesine
Biliyorum gitsem dönmeyeceğim bir daha kendime...
İsimsiz
Gece gibi uzun
Işık gibi hızlı
Çarpılıyorum birine
soruyorum kendi kendime
bana bu aşkı veren kim
gözlerine bakıyorum
tutuluyorum resmen
aşk mı acaba bunun adı
eğer aşksa,
bana bu aşkı veren kim
İsimsiz