Terk Eden Kaybeder
Tefekkürü terk eden hikmeti,
Tebessümü terk eden tevâzuyu,
Selamı terk eden muhabbeti,
İstişâreyi terk eden istikameti,
Samimiyeti terk eden sadık dostları,
Sulhu terk eden huzuru,
Rükû ve sücûdu terk eden nuru,
Empatiyi terk eden insanlığını kaybeder.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Vahid-İ Ehad
Her insanda var,
İki el, iki ayak,
İki göz ve iki kulak,
Buradan anlayarak
Kul Vahîd’e ulaşacak!
Dikkatle bakacak,
Sonra akla varacak,
İnsanlar azaca bir ancak,
Her birinde alamet-i farika bulacak.
Ve kul Ehad’e ulaşacak!
Sonra bakacak,
Elma dolu bir ağaca,
Tat, koku, renk,
Şekil ve sanatla ahenk,
Kulu Vahîd’e sevk edecek!
Biraz daha yaklaşacak,
Ve dikkatle bakacak;
Tat, koku, renk, şekil ve sanattaki birlikle,
Her elmada bir farklılık görecek,
Ve Rabbim Ehad’dir diyecek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Sen'den Bana Gelen Güldür
Ey Sevgili!
Ey Sevgili!
Her verdiğin sümbüldür,
Yûnus aşkınla bülbüldür,
Sen’den bana gelen güldür,
İster öldür,
İster güldür,
Ölüm benim düğünümdür.
Ey Sevgili!
Ey Sevgili!
Sesi gürdür,
Senle hürdür,
Yûnus aşkınla özgürdür,
Sen’den bana gelen güldür,
İster öldür,
İster güldür,
Ölüm benim düğünümdür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ümmet-İ Bülbül
Ey gül!
Gül hadi!
Sen bülbüle.
Bülbül harap oldu,
Hep sen diye.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bülbül tutulmuştur güle,
Uyku girmez gözlerine,
Seher vakti nöbetlerde,
O güzel sesi ile,
Verir âlemlere neşe.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Yağmur yüklü bulutlar,
Ve o güzelim rüzgarlar,
Bir de o, o topraklar…
Hayran kaldı bu aşka,
Bülbülün sevdası bir başka.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bülbülün dilinde hoş nağmeler,
Aşk kokan o dizeler,
Âşık bülbül hep gül ile,
Bülbüle hasret tüm sevenler,
Arşa çıkar bu özlemler.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bu firakı taşıyamaz.
Gözlerinde yaş kalmaz,
Bülbül gülden ayrı olmaz,
Yürek buna dayanamaz,
Bülbül gülsüz yaşayamaz!
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
