Gölgeden Kesit
Yağmur sesi kıvrıldı kaldırımlara
Upuzun ışıklara yenik düştü gölgeler
Koyu mavi ölümler geçti geceden
On ikiden sonra dile geldi bulutlar
Sıyrıldı aşk şarkıları umudundan
Vurulup göğsünden taze yıldızlar
Tuzu ekşidi siyahın aldı hırsını ışıktan
Bir hiç var içimde dipsiz bir hiç
Küçüldü sokaklar evler bir avuç
Uzaklara sarıldı yaralar gözünü kırpmadan
Ve kapalı bütün yollar
Gökte ağır bir koku
Her gürültüye boyun eğiyor sunaklar
Başımda dönen teleksiz kuşlar
Islak yerde yatıyor demir mazgallar
Grinin yedinci tonunu kaldırıyor deniz
İpek bir hüzün besliyor caddeler
Uykuya belemişler bu şehri
Nehirler geçiyor gemiler
Üstü açık kamyonlar akıp gidiyor
Şarıl şarıl titreyen kaçaklar
Konacak bir dal arıyor başları sersem
Nefesinde ağlıyor pencerelerde nağmeler
Ve ben, çayıma dem katıyorum şiirlere inat
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bayram Gelecek
Bayram mı dedin
Ülkem gibi yarım yamalak
Aşk gibi dikeni gülünden
Cenneti cehenneminden beter
Bayram mı dedin
Kapalı defterlerde saklı günlükler
Kara tahtada yorgun cümleler
Babam gibi öksüz
Annem gibi evren
Ölüm gibi güzel
Yaşam gibi sır
Bayram mı dedin
Avuçlarımdaki kelebek
Gibi ürkek
Yalnızlık gibi ihtişamlı
Kendi halinde yaralı
Kendi halinde salıncak
Bayram mı dedin
İşçilerin ellerinden yola çıktı
Bayram bize gelecek
Bayram bize gelecek
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Anne'ye
Anne çözemediğin bir bulmaca
Şehir efsanesinde gerçeklik payı
Anne murattır umudun bitişinde
Zemheride bir fincan kahve
Ateşin yakmayan yanı
Göklerde bir kuşaktır yedi bin renk
Suyun kandıran yanıdır
Ve sütün beyazı
Aklın tohumudur anne
Etinden besleyendir bir canı
Kokusunda toprağın kanı
Bilinmez bir elementtir nefesi
Yıldızın yarasına sargı bezidir anne
İlk yardım çantasıdır iç cebinizde
Cehennem sıcağında lodostur
Nerden estiği belirsiz
Yetinen bir yetimdir aslında anne
Arta kalanları dökülüp kırılanları
Kumbarada toplayandır
Yani demem o dur ki
Anneniz annemdir
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Gölgeden Kesit
Yağmur sesi kıvrıldı kaldırımlara
Upuzun ışıklara yenik düştü gölgeler
Koyu mavi ölümler geçti geceden
On ikiden sonra dile geldi bulutlar
Sıyrıldı aşk şarkıları umudundan
Vurulup göğsünden taze yıldızlar
Tuzu ekşidi siyahın aldı hırsını ışıktan
Bir hiç var içimde dipsiz bir hiç
Küçüldü sokaklar evler bir avuç
Uzaklara sarıldı yaralar gözünü kırpmadan
Ve kapalı bütün yollar
Gökte ağır bir koku
Her gürültüye boyun eğiyor sunaklar
Başımda dönen teleksiz kuşlar
Islak yerde yatıyor demir mazgallar
Grinin yedinci tonunu kaldırıyor deniz
İpek bir hüzün besliyor caddeler
Uykuya belemişler bu şehri
Nehirler geçiyor gemiler
Üstü açık kamyonlar akıp gidiyor
Şarıl şarıl titreyen kaçaklar
Konacak bir dal arıyor başları sersem
Nefesinde ağlıyor pencerelerde nağmeler
Ve ben, çayıma dem katıyorum şiirlere inat
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
