Güzel
İnsan, utanır mı gülünce?
Hiç utanma!, ey nazlı güzel.
Bakışın ile göz süzünce.
Naz yapma, hilal kaşlı güzel.
Ah, Saçların, tel tel dökülür.
Koklayamadım, ben onları.
Sanki bak, ciğerim sökülür.
Bekler oldum, bütün yolları.
Aşkın ateşi beni yaktı.
Bu gözlerim tek sana baktı.
Senden, yeşil ışık beklerim.
Bu gönlüm bil ki, sana taktı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İş Güvenliği Kültürü
Şantiyelerde, binalarda.
Türlü türlü, fabrikalarda.
Ölüm riskli, o noktalarda.
Can kurtarır, iş güvenliği.
İhmal etme, bu güvenliği.
Lazım sana, iş güvenliği.
Küçümseme, şakası olmaz.
Hayat verir, iş güvenliği.
Başıma bela, gelmez deme.
Kazalar beni, bulmaz deme.
Bana, hiç bir şey, olmaz deme.
Yaşam verir, iş güvenliği.
Her iş, senden değerli değil.
Bu kültüre, saygıyla eğil.
Sen hep aksini, yapar isen.
Senin yaptığın, bak iş değil.
İşin ucunda, bak sen varsın.
Önlem al, hayatta kalırsın.
Üşenme, uygula bunları.
Yoksa hep, kendini yakarsın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sorgulayan Dörtlükler
Bir zamanlar, mutluyduk bizler.
Kaldı mı ki; o günden izler?
Şimdi, bilinmezde yok oldu.
Geçmişte, söylenen o sözler.
Sevgi, insanı insan yapar.
Aşk yolundan, acizler sapar.
İnsanlık, kendin arar oldu.
Mala, mülke, düşkünler tapar.
Hep, derin derin düşünenler.
Olmazlar, mala üşüşenler.
Bir pire, için yorgan yakan.
Çıkarlar, için yiyişenler.
Dünya, yaşam, güzeldir amma.
Rüya, paşam, hayaldir kanma.
Ne yaparsan yap, iyi yaşa.
İyiyi an, kötüyü anma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Türk Köylüsü
Milletin efendisi.
Anadolu soylusu.
İnsanın efendisi.
İşte Türk Köylüsü.
Nasırlı elleriyle.
Kutsal alın teriyle.
Ödenmez emeğiyle
Asil Türk Köylüsü.
Acılı anasıyla.
Çilekeş babasıyla.
Çalışkan atasıyla.
Yüce Türk Köylüsü.
Yardımı seveniyle.
Büyüğe saygısıyla.
Süren geleneğiyle.
Örnek Türk köylüsü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
