Buz gibi bir, kış gecesinde.
Dışarda bak, sokak kedisi.
Yalnızlığın, her hecesinde.
Başrollerde hep, ta kendisi.
O sıcak bir, kuytu arıyor.
Sığınmak için, sabaha dek.
Bak, güzel bir, uyku istiyor.
Issız sokakta, yalnız ve tek.
Gece, sokağın, efendisi.
Onun adı, sokak kedisi.
Dokuz canlı, çevik ve atik.
Onlar, sokakların bekçisi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Artık ihtiyarladım.
Gençlik gitti yaşlandım.
Gençlere var öğüdüm.
Olma hiç düğüm düğüm.
Açık, net ol insana.
Değer verirler sana.
Vaktin varken yapsana.
Sevap bırak arkana.
Sende olacan yaşlı.
Hepten bir ağır başlı.
Bırakma gözü yaşlı.
Kimseyi, çatık kaşlı.
Nedir ömür dediğin?
Kâr mı sanki yediğin?
Varsa iyilik yaptığın?
Kârdır dua aldığın.
Faydalı ol çevrene.
Bakılsın gül çehrene.
Yoksa boş bir çerçeve.
Yakışmaz hiçbir eve.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Güçlü olan aşk istersin, sanki taştan bir kale.
Onun temelleri, çok sağlam olsun, hep istersin.
Sevilmeyi beklersin, alsın dersin, beni kale.
Masalsı bir aşkın, kahramanı olmak istersin.
Yıkılır aşklar, bak, temelleri zayıf olursa.
İnsan, sevildiğini anlar, dengini bulursa.
Ah almamak için, yalancı aşklara, bulaşma.
İnsan bir daha giremez, yürekten kovulursa.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yar gelinlik giymiş, çıkar evden.
Al kuşağı sarkar, ince belden.
Duvağı da tam, kapatmış yüzden.
Oy yarime gelinlik te çok yakışmış.
Düğün halayı, kuruldu birden.
İnsanlar halay, çekiyor hepten.
Bir bir çıkıyor, mermi silahtan
Oy yarime gelinlik te çok yakışmış.
Birden kör kurşun, değdi tazeye.
Gelinlik boyandı, kırmızıya.
Düğün dernek döndü, cenazeye.
Oy kahbe kurşun, beni öldürdün.
Gencecik yarı, sine gömdürdün.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL