Haber Salmış O Yar
Bergüzar göndermiş o yar, gönül bağından!
Alıp gönül tahtıma da, oy taç eylemem mi?
Bir çift fidan vermiş bana, ömür dağından;
Alıp bu sineme de, oy of can eylemem mi?
Name göndermiş o yar, gayri gelsin deyi!
Zülfün telin koymuş, oy benim bilsin deyi:
Çok hasretlik çektik, yüzüm gülsün deyi;
Ben o yar için de, oy of dağlar delmem mi?
Böyle haber salmış da, dünya servetim!
Dağıldı başımdan da, oy gam gasavetim.
Sefil okyay da oy of, almışken davedin;
Gönül mahkum da, o davete gitmem mi?
Hanifi OKYAY 25,08,1992 / 23:15
BESTELENDİ:Söz müzik Hanifi OKYAY
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yemin Olsun
Aslında yanıp-yanıp, küle döndüm!
Varsın essin rüzgarlar, korun kalmadı.
Çoktan gömdüm o aşkı, kara toprağa;
Daha senin bu gönülde, yerin kalmadı.
Söyle zalım, o zaman ne istedin benden?
Kanıyor'ken yüreğim, tam kırk yerinden:
Babam çıkıp gelse de, bil ki kabir'inden;
Onun bile söyleyecek, sözü kalmadı.
Ne hayalim'sin artık, ne de hülyam!
Ne sitemimsin benim, ne de beddua'm.
Baştan yazdım kaderimi, değişti dünyam;
Yemin olsun bu gönülde, yerin kalmadı.
Hanifi OKYAY 11.08.2020 / 16:30
Hanifi OKYAY
Geç Olmadan Gel
Tek dileğim var, sevdiğim senden!
Ecel bir gün, kapımı çalmadan gel.
Yarım kalan aşkımız,ilk günkü gibi;
Kara toprak sevdiğini,sarmadan gel.
***Yüreğinde bu aşka yer varsa eyer?
***Ne hasret beslenir, ne gam ne keder.
***Düşünme bir an, kim ne der,ne söyler;
***Ömrümüz nihayet, son bulmadan gel.
Ne söyleyim, bilmem ki daha ben sana?
Hiç şüphen olmasın inan, benden yana...
Ümitlerimi gül gibi, serdim yollarına;
Yaprağım dökülüp dalım, kurumadan gel.
***Hazan rüzgarları, henüz daha esmeden:
***Yorgun düştü yüreğim, seni özlemekten...
***Ya bir akşam üstü, yada sabah erkenden;
***Ömrümüz nihayet, son bulmadan gel.
Hanifi OKYAY 29.06.2020 / 15:30
Hanifi OKYAY
Savurup Durur Yel Beni
Ben çekmezdim gurbet elin kahrını!
Diyar-diyar sürgün etti el beni.
Dünüp bakmaz'iken karlı dağına!
Muhanete muhtaç etti dil beni.
Göz koyarlar ekmeğime aşıma:
Dönüp-dönüp baktım gardaşıma!
Diyemem derdimi bir sırdaşıma;
Can evimden vurur-vurur yer beni.
Kader alıp beni, yabana saldı:
Gönül huzur için, hayale daldı!
Nazlı yardan bir umudum vardı;
Oda yerden yere vurdu-vurdu beni.
Kul Okyay'yım garip gurbet elde.
Bazen vaha da bazen çöllerde;
Dolanır dünya denen alem de!
Savurup duruyor yel beni-beni.
Hanifi OKYAY 03.01.2018 /14:30
Hanifi OKYAY
