Kuşlar Sen’i zikreder duyuyorum,
Ağaçlar kıyam eder görüyorum,
Yapraklar duadadır işitiyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Yıldızlar Vahid yazar okuyorum,
“Ehad!” deyişlerini duyuyorum,
Semavatla Yâ Kayyum! okuyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Dağlar Celil okur, şahit oluyorum,
Çiçekler “Cemil!” diyor, çıldırıyorum,
Şahidim ben de, ben de diyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Kış mevsimini okuyorum,
“Mümît!” diyorlar, duyuyorum,
Firak nedir? Ben biliyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Bahar geliyor görüyorum,
“Ümit!” diyorlar, duyuyorum,
Muhyi ismini okuyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Denizlerle konuşuyorum,
“Deli!” diyorlar, biliyorum,
Celil’de Cemil okuyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Göz vermişsin görüyorum,
Kâinatı okuyorum,
Marifetle doluyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Kulak vermişsin duyuyorum,
Zikirde saadet buluyorum,
Kanatlanıp uçuyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Dil vermişsin tadıyorum,
Hakîm ismini okuyorum,
Sevgili’yi anlatıyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Kalp vermişsin seviyorum,
Sevgi Sen’in biliyorum,
Aşk Sen’sin biliyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Ölümden hiç korkmuyorum,
Firaktan kurtuluyorum,
Onu düğün biliyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Aşkın ile ağlıyorum,
Su olmuşum çağlıyorum,
Yalnız Sana çağırıyorum,
Varlığınla gurur duyuyorum.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kál dilimle,
Hâl dilimle,
Sen’i andım,
Ben ilimle.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Kuş diliyle,
Gül diliyle,
Sen’i andım,
Rabbim diye.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Gecenin sessizliğinde,
Seherler Sen dediğinde,
Sen’i andım,
Vedûd diye.
Kalp gözüyle,
Ruh gözüyle,
Sen’i gördüm,
Aşk gözüyle.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Bak, şu belde Çanakkale!
Tekbir hâkim dillerde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Tevekkül var gönüllerde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Tevhid ehli var cephede.
Bak, şu belde Çanakkale!
İman ateşten kor elde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Bak Hak deyu gelenlere!
Vatan aşkı bilenlere,
Bayrak nedir bilenlere,
Ezan dinmez diyenlere,
Toprağa kan verenlere,
Şehadete erenlere.
Bu, Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?
Edirne’den Hakkari’den,
Ardahan’dan ve İzmir’den,
Sinop’tan Antalya’dan,
Iğdır’dan ve Aydın’dan,
Yurdumun dört yanından,
İslâm olan topraklardan,
Allah için geldiler,
Vatan düşmesin dediler,
Atam küsmesin dediler,
Namusu çiğnetmediler,
Canlarını verdiler,
Şehadete erdiler.
Bak kimi Türk onların,
Bak kimi Kürt onların,
Kimi Arap kimi Laz,
İslâm ile serfiraz,
Başka şeref aramaz,
Irkçılığa kapılmaz.
Bu Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Edepsizle Bir Olmak İlme Hürmetsizliktir
Şâirim, sözün âlâsını bilirim,
Lakin cahilin karşısında konuşmayı,
Edepsizle bir olmayı,
İlme hürmetsizliktir bilirim.
İlmin Şükrü Tebliğdir
Âlimin ilmine,
Tebliğdir şükür.
Zalimin zulmüne
Korkma tükür!
İcaz
Dersin: “Ne kadar söylesem az.”
Bil ki kelamdaki i’cazdandır icaz.
Kul Dediğin Her İşi Allah İçin Yapar
Şâir ve yazar,
Yalnız hak ve hakikati yazar,
Aramaz mahlukat içinde yâr,
Kul dediğin her işi Allah için yapar.
Mütevazi Olmalı
Elif gibi dimdik ol amma,
Çok havalardan uçma,
Düşüşün fena olur sonra.
Ömür
Her şey bir emr-i kün,
Dün doğduğun gün,
Bak bugün büyüdün,
En yakının öldü dün,
Yaprak misalisin,
Sararıyorsun günbegün,
Tükeniyor sayılı gün.
Her Daim Şeytandan Allah'a Sığınılmalı
Ey nefis!
Bir vesvese gelirse şeytandan sana,
Hiç uğraşma onunla,
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجٖيمِ de,
Bu yeter ona.
Dünya Bir Handır
Dünya bir handır,
Ebedi kalınmaz.
Baki için halk edilen kalp,
Faniye bağlanmaz.
Ey insan nedir şu tasan?
Bir türlü akıl almaz.
Mahzun olma gönül,
Dünya kimseye kalmaz.
Nefs-i Emmare Cihetiyle Ölmek
Nefs-i emmare cihetiyle öldüğün gün,
Odur kalp ve ruh cihetiyle dirildiğin gün.
Mühür Dileyen Kalpler
Mühürletilmişse kalp,
Kulak neylesin?
Mühürletilmişse kulak,
Göz neylesin?
Perde çektirilmişse göze,
Dil ne söylesin?
Aşk-ı Vedud
Dediler: “Niçin hep ağlarsın? İnsan biraz da güler.”
Dedim: “Göz aşk-ı Vedûd ile ağlarken kalp güler.”
Küfretme Şükret
Küfretme, şükret!
İsyanı terk et!
Her daim sabret!
De vardır bir hikmet!
Bak gör al ibret!
İbretin marifet!
Fani Dünyaya Aldandın
Ey nefis!
Fani dünyaya aldandın,
Hiç ölmem mi sandın,
Koca bir ömürde,
O’nun rızası için ne yaptın?
Özler
Hak hakkı özler,
Batıl batılı gözler,
Gördüğünü sanan o kör gözler,
Gördüm yüz verince beş yüz olan yüzler,
Sahte, yapmacık ve süslü sözler,
Ne yapsa kendini gizleyemez özler.
Fıtratta Kibire Yer Yoktur
Her insan âciz, zayıf ve fakir halk olunur.
Bunlar insan olan insanı kibirden korur.
Yûnus KOKAN