Her Şey Sende Gizli Şiiri

Hürriyet Bayramımız << 23 Nisan >>

Bugün tarih boyunca hür yaşamış bir millet,

Üstüne çökse dünya, hürriyet ister elbet!

İnsan için hürriyet, ekmek gibi, su gibi,

Hürriyetsiz sürünmek, ölüm uykusu gibi...

Üç kıtada sayısız devlet kurmuş Türklere,

Sömürge halkı gibi kim bakacak boş yere?

Türk'ü sömürge halkı gibi esir yaşatmak,

İnsan arslanı demir gibi bir kafeste kuşatmak,

Çaresiz ve tedbirsiz kalmış olsa da yine

Bunu Türk'e hoş görmek, yapmak kimin haddine?

Türk nasıl gündüz gözü geceye sapabilir?

Ne sultan yapabilir, ne düşman yapabilir?

Birinci Cihan Harbi, çullanmış bütün cihan:

Türklük için en çetin, en karanlık bir zaman...

Atatürk başa geçip silkinince ansızın,

Türklük hakkından gelmiş bin türlü imansızın,

Hür yaşamak azmini görürüz insanda biz,

Göğsümüz kabararak 23 Nisan'da biz.



BEHÇET KEMAL ÇAĞLAR

SEVİLEN ŞİİRLER

Sol Yanım Acıyor Anne

Sol yanım çok acıyor anne.



Merhaba anne,



Yine ben geldim.



Merak etme okuldan çıktımda geldim.

Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama

Ali 'Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder' demişti de

Onun için söylüyorum.

Geçen hafta öğretmen,

Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte

Öğretti sağımı solumu.

Ben biliyorum artık Anne sağım neresi, solum neresi.

Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne.

Hani geçen geldiğimde “şuram acıyor işte şuram” demiştim de

Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne

Bak şimdi söylüyorum

Şuram işte,



Sol yanım çok acıyor anne.

Hem de her gün acıyor anne her gün.

Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.

Elinden tutup okula getirdi.

Yakası da danteldi.

Zil çalınca öptü, “hadi yavrum sınıfa” dedi.

Bende ağladım,



Ağladım hiç de utanmadım.

Öğretmen ne oldu dedi.

“Düştüm dizim çok acıyor” dedim. yalan söyledim anne.

Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün bende saçım örülsün istedim.

Babam ördü ama onunki gibi olmadı.

Dantel yaka istedim.

Babam 'Ben bilmem ki kızım' dedi.

“Bari okula sen götür” dedim.

'Kızım, iş' dedi.



Bende “banane dedim, ağladım.

'Kızım, ekmek' dedi babam.

Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.

Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.

Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.

Zeynep 'annem beyazlara renkli çamaşır katmadan

yıkıyormuş' dedi.



Babam hepsini birlikte yıkıyor.

Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?

Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.

Üzülmesin diye söylemiyorum ama

Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.

Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.

Hava kararıyor, ben gideyim anne.

Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.

Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.

Kim bozuyor toprağını,

Çiçeklerini kim koparıyor.

İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.

Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne.

Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.

Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını şu kavanozda biriktirdim.

Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.

Her sabah onu öpüyor kokluyorum.

Kimseye söyleme ama anne.

Bazen de konuşuyorum onunla.

Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.

Ha unutmadan,



Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.

Ben babama yazdıracağım.

Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.

Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.

Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.

Hiç bir şey yutamıyorum.

Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.

Kağıda da böyle yazamam ya anne.

Ben gidiyorum anne,

Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.

Mutlaka gel anne,



Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne.



Sol yanım acıyor anne.

İşte tam şurası,



Sol yanım çok acıyor anne.

Seni çok özledim,



Anne çook.

SEVİLEN ŞİİRLER

İstanbulu Dinliyorum

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı

Önce hafiften bir rüzgar esiyor;

Yavaş yavaş sallanıyor

Yapraklar ağaçlarda;

Uzaklarda, çok uzaklarda,

Sucuların hiç durmayan çıngırakları

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.



İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Kuşlar geçiyor, derken;

Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.

Ağlar çekiliyor dalyanlarda;

Bir kadının suya değiyor ayakları;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.



İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Serin serin Kapalıçarşı

Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa

Güvercin dolu avlular

Çekiç sesleri geliyor doklardan

Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.



İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Başımda eski alemlerin sarhoşluğu

Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;

Dinmiş lodosların uğultusu içinde

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.



İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Bir yosma geçiyor kaldırımdan;

Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.

Bir şey düşüyor elinden yere;

Bir gül olmalı;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.



İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;

Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;

Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;

Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından

Kalbinin vuruşundan anlıyorum;

İstanbul'u dinliyorum.



ORHAN VELİ KANIK

SEVİLEN ŞİİRLER