Son güzellikleri mevsimin..
Güneş cılız da olsa ısıtıyor.
Deviniyor mevsimler...
Yapraklar, dökülmeye yüz tuttu.
Doğa, tualini aldı eline...
Boyadı her yeri, sarıya, kızıla...
Bir soğuk mevsimde.
Çırılçıplak ağaçlar.
Göçüyor kuşlar,
Sıcak memleketlere.
Biz burda yaşıyoruz.
Kışı, baharı.
Yağmuru ve karı...
Bir mevsim, kaç aşkı sığdırır içine.
Ya da, kaç sevgiye mezar olur?
Geçen zaman, geçen ömür...
Bekler bizi hiçlik,
zamanın ötesinde...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşk, riske girmektir.
Aslında, cesaret işidir.
Biraz yürek, biraz cesaret.
Kimseye aldırmadan,
Özgürce yaşamaktır, sevmeyi.
Bazen de, yıkılışı, göze almaktır.
Acıya katlanmaktır, aşk.
Bezen, sineye çekmek terkedilişi.
Kabul etmektir, ansızın gidişi.
Uğruna, ölürüm derken, kaybedişi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir şiir bırak, geceye.
Tutku yükle, her heceye.
İçinde biraz, aşk olsun.
Birazcık da, acı vursun.
Ah bir şair öldü, yine.
Kelimelerin içinde.
Sessizliğin ta içine.
Gömüldü bak yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben, boğazda bir, çam ağacıyım.
Diken dikendir, yapraklarım.
Yeşil rengin, mimarıyım
Bereketiyim, bu toprakların.
Siz göremezsinizsiniz, yanımdayken.
Ben görürüm mavilikleri, rüzgarla eğilir başım,
Selam veririm, geçen gemilere.
Kaleleri görürüm ben, tarihin tüm ihtişamı ile,
Hayranlıkla izlerim onları.
Ben bir çam ağacıyım, boğaza nazır bir koruda.
Tepeme kuşlar konar, yazın cıvıl cıvıl.
Bazen, salıncak kurulur, dallarıma.
Sevgililer sallanır, neşeyle.
Bakmazlar, birbirlerine endişeyle.
Ben kışım, baharım, doğayım.
Yeşilin en güzel tonuyum, kozalağım.
Çam sakızı, çoban armağanıyım.
Ben ormanım, hayatım, canlıyım.
Mis kokar, benim her yanım.
Can verenim, insanlara.
Ben bir, çam ağacıyım.
Kökü, yüzyıllara uzanan.
Başı dik, bulutlu...
Geleceğe dair, umutlu..
Sivri, yapraklı, uzun boylu,
Tarihe tanıklık eden, bir çam ağacı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL