Hz Muhammet
Sen gideli 1381 yıl oldu Ey! Muhammed (sav)
Ömer'inden sonra adalet terazisi bozuldu Ey! Muhammed(sav)
Helal ile haram karıştı, İnsanlar doymaz oldu Ey! Muhammed(sav)
İsmini alan çocuklar, İslama düşman oldu Ey! Muhammed(sav)
Sen Ümmetim Ümmetim diye yanarken,
Ümmetin Şeytana secde eder oldu Ey! Muhammed(sav)
Sen Allah'ın emirlerini canın pahasına tebliğ ederken,
Ümmetin İslamdan utanır oldu Ey! Muhammed(sav)
Çanakkalede bizim için savaşan sendin,
Miraca çıkıp Ümmetim diyen sendin,
Duanı kıyamette ümmetine saklayan sendin,
İnsanlar bir arada yaşayamaz oldu Ey! Muhammed(sav)
Sahte ümmetin çıkmış ortaya,
Dini araç etmişler para kazanmaya,
Allah'ın rızası değil kulun rızası başlanmış aranmaya,
İslamdan başka yol bulmuş insanlar Ey! Muhammed(sav)
Ebubekirler, Osmanlar,Ömerler, Aliler yok,
Ebu Cehiller türemiş dünyada nizam yok,
Allah korkusu kalmamış, şeytandan insana yer yok,
Ümmetin helak olmaya koşuyor Ey! Muhammed(sav)
Mehmet özcan
Mehmet ÖZCAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gitmek Dediğin
Arama bulamazsın benim gibi seveni
Gül bahçende hoş gör bu dikeni
Bırakıp gitme seni böyle seveni
Umudu bitirir gitmek dediğin...
Ardından bakarken karanlık yolların
Işığım tek sendin gönül odamın
Senin için ağlayan bu adamın
Canına kıymaktır gitmek dediğin...
Bir veda gibi olmadı gidişin
Ben gözlerimi, sen yaşını döktün
Ruhumu aldın bedenim kaldı ardında
Sensiz hoşça kalamamaktır gitmek dediğin...
Söyleyemediklerimi koyacaktım bavuluna
Toprak gibi serilecektim ayakların altına
Son nefesimi verecektim kollarında
İdam sehbasına vurmaktır gitmek dediğin...
Mehmet ozcan
Mehmet ÖZCAN
Yok Oluş
Bu bir sitem değil sevdiğim,
Çaresizliğin son satırlarıdır,
Benden kopardığın senin,
Bende bıraktığı yangınlarıdır,
Lal eden sevginin biriktirdiği,
Bülbül gibi öttüren acılarıdır.
Güldürüp ağlattığın anların,
kan çanağına dönen gözlerin,
iç yakan sözlerinin hatıraları,
umutsuzluğun son mısralarıdır.
Güneş gibi hayat verirken
nefes nefes içime işlediğin
Sevginin son baharıdır..
Yaprak yaprak dökerken,
Silmeye cesaret edemediğin,
Gözyaşlarının sel olup,
Beni boğan aşkının son cümleleridir...
Cennet misali yaşarken içimde
Cehenneme ittiğin bir kul
ve sevginle körüklediğin atesin,
cayır cayır yaktığı bir kulun,
Son cümleleridir bu...
Senden başka hiçbir şeye ihtiyaç duymazken,
Senden başkasını görmeyen gözlerimin,
Kör olduğu gündür bu...
Sesinle huzur bulurken,
sessizliğinle karanlığa gömülen benin,
Feryadıyla herkesi ağlattığı gündür bu...
Dualarla inşa ettiğim sevgimin,
Kendime ettiğim beddualarla
azaba dönüştüğü gün bu gün...
Senin için yalvarıp yakardığım
Gözyaşlarımla ıslattığım
utancımdan rabbimin huzuruna çıkamadığım, gündür bu gün...
Bilirim halinden hep anlarsın beni,
Bak duruyor yerinde ay,
yüzün yine besbelli,
uzanıp seni tutamadığım gündür bu gün...
Sanırsın bu sevgim gelip geçer,
Usanıp aşık senden geçer,
Bir günlük ömrü kalsa bile,
Seni sevdiğim gündür bu gün...
üşenme oku yazdıklarımı
kızarsan çatma yine kaşlarını
Olur da beklersen son anlarımı
Unutma öldüğüm gündür bu gün...
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
Desem Ben Sana
Süslü püslü söz nedir bilmem
Desem ben sana cananım derim
Bir günüm sensiz geçince
Desem ben sana özlemim derim…
Sevgi sevda nedir bilmem
Desem ben sana aşığım derim
Gönlüme hasretin düşünce
Desem ben sana vuslatım derim…
Varlık nedir görmedim bilmem
Desem ben sana servetim derim
Yokluğun soğukluğu çökünce
Desem ben sana kıymetim derim…
Akıl başta mı yaşta mı bilmem
Desem ben sana deliyim derim
Ömür bir gün sona erince
Desem ben sana kurbanım derim…
Yollar uzak mı çileli mi bilmem
Desem ben sana yoldaşım derim
Her gün sen diye uyanınca
Desem ben sana güneşim derim…
Yazarım kalemim biter mi bilmem
Desem ben sana şiirim derim
Söz olup dilden akınca
Desem ben sana şairim derim...
Mehmet Özcan
Mehmet ÖZCAN
