İdil
sen uyudun şimdi tüm gece benim.
artık sen tatlı tatlı uyuyup konuşamazken.
aresle oturup birlikte seni yazıyoruz.
ares pek yardım etmesede,mal mal bakıyor yüzüme.
tatlılıgı yetiyor bana sen gibi gelmesede.
oda şimdi bayhan gibi bir şiirin içinde .
sen artık insana benzemiyorsun.
ares ve bayhan zaten iki tatlı kedi
sadece seni harflere böldüm.
böylece benim dünyama sığacaksın.
artık et ve kemikten değilsin.
ifadeler ve metaforlar oldun
areste şimdi buna seslice miyav dedi.
bir anda duygularıma bayhanı kattı.
ama sen idil bana sen yazılı bir duygusun
ve varlığının hiçbir yerinde damar yok.
tamamen kelimeler benim kelimelerim.
şimdi ares malmal baksada bana.
bayhan taklit edip seni mışıl mışıl uyusada.
bu kelimelerde en çok seni yazıyorum ve aynen böyle .
sana özel sen varsın diye bütün bunlar .
ve şuandan itibaren artık insana benzemiyorsun.
sen idil sen,bugün benim şiirim oldun.
bayhan ve ares zaten kedi..
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Halin Halimden Nicedir Dünya
Sazı sözle çal söyle
kalbi kalple harman eyle
malsız dolar mı hiç heybe
halin halimden nicedir dünya
dökmüş ağacım hep gazeli
gülmez yüzüm solgun ezeli
dost kapısın açmış mabedi
halin halimden nicedir dünya
Aşık oldum söyler gezerim
gezerim amma durak mı bilirim
yele kapıldım savrulup giderim
halin halimden nicedir dünya
Bir gün olur göçüp giderim
canı toprağa teslim ederim
dosta selamı içten eylerim
geride kalana selam olsun dünya
Derdim anlatın beni sorana
Şiirler yazmış geride kalana
Oğuz derlerdi garip adina
bende göçtüm senden dünya
İsimsiz
İstiyorum Verin Gecemi
Gecemi verin bana, sessiz gecemi
Göz gözü görmezken gerçeği gösteren gecemi
Alın sabahınız sizlerin olsun
Umuda gideceğim verin gecemi
İçim küçük bir çocuk ağlıyor işte
Ağla içim ağla geceni iste
Sabah olunca her şeyim altın kafeste
Özgür olmak istiyorum verin gecemi
Kapandı gözlerim görmez oluyor
Ben sussam da gönlüm ihanetle doluyor
Heveslerim susamış her gün soluyor
Oyunları bozacağım verin gecemi
İsimsiz
Sessizlik
Derin bir ok gibi vuruyor
Sensizliği hep soruyor
Nerdesin sanki bu kalbim kuruyor
Ruhumu zehirli bir sarmaşık gibi sarıyor
Sessizlik acı bir dokunuş
Umudum yalnızlığımdan uyanış
Kimsesizlik gibi bu acı haykırış
Durmaz sensiz bu içindeki ağlayış
Uyanmalıyım bu sevginin sesine
Alışmalıyım bu senin nefesine
Aşmalı ruhum gelmeli senin sevgine
Anonim
İsimsiz
