Bahar geldi yine açıldı güller,
Açamadım güle imreniyorum.
Karlar eridikçe taştı dereler,
Taşamadım sele imreniyorum.
Yüksek yaylalarda kuzu meleşir,
Güzeller seyrana çıkmış gülüşür.
Bütün mahluk harıl harıl çalışır,
Coşamadım ele imreniyorum.
Aşıkların figanına dem vuran,
Yârin zülüfünü saçıp savuran,
Seherden sehere hep koşup duran,
Koşamadım yele imreniyorum.
Seyfi'yim hiç yar hatrını sormadım,
Dostun bahçesinde gülün dermedim.
Çok karlıydı tepesine ermedim,
Aşamadım bele imreniyorum.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Zalim Feleğin yüzünden
Her zaman zâr ağlar gönlüm
Boş yere gezdim dolaştım
Yetmedi bana bir ömrüm.
Yârin yarası sinemde
Divane oldum dillerde
Derman ararım güllerde
Yarelenmiş bir bülbülüm.
Dünya hâlini bilirim
Her gün göz yaşım silerim
Seyfettin der, kurtulurum
Yetişir de bir gün ölüm.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ
Bir gerçeğe bağlamışım gönlümü,
Döndüremez kimse yolumdan beni.
Gülümün uğruna çile çekmişim,
Kimse ayıramaz gülümden beni.
Coşkun duygularla taşar yüreğim,
Kavuşmaktır yare bir tek dileğim,
Hele bir kez mah cemalin göreyim,
Çıkarıp atarım tenimden beni.
Akan seller göz yaşlarım yüzünden,
Bahar bin elemli bana güzümden,
Efkarımı alam gamlı sazımdan,
Mevlam ayırmasın telimden beni.
Seyfi der hasretlik sinem kavurur,
Bu aşk badesidir başıma vurur,
Ayrılık yiğidi ezer kurutur,
Mevlam ayırmasın sılamdan beni.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ
Karlı dağlar başına
Kar mı yağmış kaşına?
Otursam ağlasam da
Toprağına taşına.
Dağlar geçit vermiyor
Gönül ferman bilmiyor
Aklım sırrım ermiyor
Şu Feleğin işine.
Seyfi'yim, ben bu yüzden
Ayrılmam doğru sözden
İlham alırım özden
Düşerim dost peşine.
Seyfettin ATEŞ
Seyfettin ATEŞ