Ben senin elinden bıktım
Usandım
Ey kara sevdanın kölesi gönül
Düştüm ateşine
Tutuştum
Yandım
Sırtı kara yere gelesi gönül
Deli başım gibi deli olası
Başına olmadık belâ bulası
Beli kırılası
yatıp kalası
bağrını bir kurşun delesi gönül
Sevdayı bulduğu yerde düşesi
Gören gözlerine perde düşesi
Çaresi bilinmez derde düşesi
Çarpına çarpına ölesi gönül
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gülmeyi unuttum
Gittin gideli
Duruldu duygunun o coşkun seli
Çok oldu ben senden umut keseli
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Adına diktiğim güller boşuna
Baktırıp baktığım fallar boşuna
Bilirim döktüğüm diller boşuna
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Bir seni tanıdım
Sana vuruldum
Eşimi dostumu kırdım
Kırıldım
Her şeyden vazgeçtim
Artık yoruldum
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Erdal ERCİN
Ey sevdiğim bir gün olsun yüzüme
Güldüğünü görme şansım yüzde kaç
Sarı saçlarını serip dizime
Ellerimi sürme şansım yüzde kaç
Düşürmüşken şarkımızı diline
Kapılmışken rüzgârına seline
Dolamışken kollarımı beline
Düşlerine girme şansım yüzde kaç
İçimdeki sancıları katlayıp
Sabır taşım ortasından çatlayıp
Yüreğinin duvarından atlayıp
Güllerini derme şansım yüzde kaç
Yokluğunsa eğer aşkın tanımı
Oluk oluk akıtayım kanımı
Sırtımdaki küfe gibi canımı
Kollarında verme şansım yüzde kaç
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Gönül duymuyorsun vah vahlarımı
Ah keşkelerimi
Eyvahlarımı
Sonra sen çekersin günahlarımı
Ağır vebalimi alırsın gönül
Bir gün can evinden bıkar giderim
Arkamı dönerim
Çıkar giderim
Kapıyı bacayı yıkar giderim
Ellerin koynunda kalırsın gönül
Aslında gerek yok kibrit çakmaya
Kıvılcım yetecek ateş yakmaya
Sen dünden hazırsın yoldan çıkmaya
Dilerim belanı bulursun gönül
Paslı mengeneye takarsın beni
Canın sıkıldıkça sıkarsın beni
Üç beş yıla kalmaz yıkarsın beni
Korkarım kâtilim olursun gönül
Erdal ERCİN