Kalbim padişah-ı azam
Beynimse vezir-i kübra
Ve tanıyalı seni
Bütün uzvum kesildi çeri
İşte koca Osmanlı
Her gün seni çepçevre
Hücre hücre
Kuşatmak üzere
Çıkıyor sefere
Hocam Akşemseddin değil
Gel gör ki
Duygularım Fatih-i sani
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kadınım,
Uzat elini yıldızlara
Ve hisset avuçlarında uzakları
Sonra anla ki
Neden bunca yıl “SABRET” dedim.
Kadınım,
Bak güneşe gözlerini yummadan
Ve hisset nuru yüreğinde.
Sonra çevir gözlerini aleme
Ardından anla ki
Neden bunca yıl “KARANLIK” dedim
Burhan KADAH
Adam güneşi kucakladı
Alışınca cehennemlere
Kendi kalbini bıçakladı
Zahmet vermedi elemlere.
Tütünce sigarası şöyle
Efkar duman oldu, sessizce
Baktı uzaklara hasretle
Gözleri yaş doldu sessizce
Adam Rüzgarı saydı hiçe
Kanlı fırtınalardan sonra
Düşündü yokluğu gizlice
Çekip te giden yardan sonra.
Bulut oldu da her bir derdi
Yanık feryadı göğe erdi.
“Gülümsedi hepsi kaderdi!
Hepsi bir gün gelip geçerdi.
Adam birşeyler sayıkladı
Hummalı gecelerden sonra
Derdi omuzuna yükledi
Kan kusan hecelerden sonra
Adam güneşi kucakladı
Alışınca cehennemlere
Kendi kalbini bıçakladı
Zahmet vermedi elemlere.
Burhan KADAH
Ateş değil güneş değil
Aşktır beni böyle yakan
Ata değil kardeş değil
Bu sevdadır beni yıkan
Sarar gibi bir öksüzü
Sardı beni bu sıcaklık
İçimde bir dinmez sızı
Küle döner aşktan yanık
Dellen gönül sallan gönül
Durma durma düşün gönül
Güller gibi dallan gönül
düştü başın gönül.
Sussam içim parçalanır
Tutuşur da yanar dilim.
Durmaz yürek kıpırdanır
Bu aşk deli eder halim.
Anarım hep gündüz gece,
Geceleri Gün Eden’i
Sonsuzluğu düşündükçe
Kul ediyor bu aşk beni.
Burhan KADAH