Eğitim Sitesi

Köylüm Şiiri

Köylüm

Bir tarhana çorbasına şükreder,

Allah devlete zeval vermesin der,

Fedakârlığı hep kendisi eder,

Devlete bağlı olur benim köylüm.



Ona gelene kadar nimet kalmaz,

Külfetten kaçsa yine kurtulamaz,

Hakkını dahi doğru dürüst alamaz,

Nedense garip olur benim köylüm.



Ver derler elindekini hep verir,

Gel derler, kalkıp koşa koşa gelir,

Asildir, kadir kıymet nedir bilir,

Konuşmaz sessiz olur benim köylüm.



Kendisi garip, garipleri korur,

Derki: İnancımız böyle buyurur,

Ekmeğini böler, açı doyurur,

Gözü tok, cömert olur benim köylüm.



Büyük bir aşkla sever vatanın,

Bu uğurda korkmaz verir canını,

Gerekirse o mübarek kanını,

Döker, imanlı olur benim köylüm.



Gelin beyler köylümü hor görmeyin,

Efendiniz o, sakın zulmetmeyin,

Bunlar birşeyden anlamaz demeyin,

Kızarsa kötü olur benim köylüm

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

kurbanguner köy çocuğu olarak duygulandım ellinize ağzınıza sağlık kaleminize bereket köy şiiriniz gerçekten duygulandırdı beni teşekürler

ahmettoper şiirin çok güzel aadaşım

mestan köylüm, köylüm,köylüm

Recai TUNÇ Elinize sağlık bir köy şiiri ancak bu kadar güzel yazılabilirdi.Biz köy çocoğuyuz şiiriniz için kaleminize sağlık

ilkay sevdanın çicegi ananın gözü

Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Biz Köy Çocuğuyuz

Biz bu dağların köy çocuğuyuz,

Soğanı yumruğumuzla kırarız.



Toprak kokar bedenimiz, tenimiz,

Yanık çıkar türkü olur sesimiz,

Koçyiğidiz bilinmezmi yerimiz,

Biz bu toprağın yiğit çocuğuyuz,

Biz vatan uğruna can, can veririz.



Kavga dendimi ölesiye varız,

Dost olana biz de sadık yarız,

Havada kelebek gibi uçarız,

Biz bu toprağın yağız çocuğuyuz,

Biz kızdıkmı arı gibi sokarız.



Soframızı düz ovaya kuirarız,

Misafirsiz oturmaya korkarız,

Aç kimseler var mı diye sorarız,

Biz bu toprağın cömert çocuğuyuz,

Biz ancak misafirle doyarız.



Çatal, kaşık, bıçak nedir bilmeyiz,

Oturur bir kuzuyu elle yeriz,

Geride başka bir şey var mı deriz,

Biz toprağın pehlivan çocuğuyuz,

Biz ayranı bakraçlarla içeriz.



Mecnun olur çöle iner gezeriz,

Kerem olur yanar yanar döneriz,

Ferhat olur nice dağlar deleriz,

Biz kıraç toprağın mert çocuğuyuz,

Biz sevdikmi adam gibi severiz.



Kalleşe, namerde dönüp bakmayız,

Korkakları adam bile saymayız,

Boş gürültüye papuç bırakmayız,

Biz bu toprağın asil çocuğuyuz,

Biz gürledikmi gök gibi gürleriz.



Biz bu dağların köy çocuğuyuz,

Soğanı yumruğumuzla kırarız.

Ahmet ALPTEKİN

Dağlar

Ululanmış başlarıyla,

Salkım söğüt saçlarıyla,

Çatık duran kaşlarıyla,

Göklere direktir dağlar.



Lâle ,nergiz, sümbülüyle,

Mor menekşe yazgülüyle,

Al yeşilli örtüsüyle,

Baharda çiçektir dağlar,



Dertlerinden oldum naçar,

Heybetiyle güven saçar,

Yuvasıza bağrın açar,

Kuşlara tünektir dağlar.



Ala geyik böğürünce,

Ayı, tilki görününce,

Kardan örtü bürününce,

Avcıya sürektir dağlar.



Sırtımı verdim onlara,

Kıvrıldım yattım yollara,

Hayat verir pınarlara,

İçimde dilektir dağlar.



Avaz avaz bağırırlar,

Sevdalanır çağırırlar,

Çilelerle yoğururlar,

Bazen de dönektir dağlar.

Ahmet ALPTEKİN

Esmer

Sen ne güzel esmersin

Sarışından betersin

Sesin kendinden güzel

Bülbül gibi ötersin.



Hilal kaşın gözlerin

Baldan tatlı sözlerin

Yandık yandık kül olduk

Esmer günah bizlerin.



Sırma sırma saçın var

İnci gibi dişin var

Kirpiklerin ok olmuş

Esmer sineme saplar.



Körpe fidan boylusun

Belli asil soylusun

Yürüyüşünden belli

Esmer güzel huylusun.



Belin incedir ince

Güller açar gülünce

Bana bir haller olur

Esmer seni görünce



Yanaklarda gamzesin

Çeşmeden gelir sesin

Gülden daha hoş kokar

Esmer serin nefesin.

Ahmet ALPTEKİN

Köylüm Şiiri