Kutlu Doğum Şiiri

Çanakkale Ruhu

Bak, şu belde Çanakkale!
Tekbir hâkim dillerde.

Bak, şu belde Çanakkale!
Tevekkül var gönüllerde.

Bak, şu belde Çanakkale!
Tevhid ehli var cephede.

Bak, şu belde Çanakkale!
İman ateşten kor elde.

Bak, şu belde Çanakkale!
Bak Hak deyu gelenlere!
Vatan aşkı bilenlere,
Bayrak nedir bilenlere,
Ezan dinmez diyenlere,
Toprağa kan verenlere,
Şehadete erenlere.

Bu, Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?

Edirne’den Hakkari’den,
Ardahan’dan ve İzmir’den,
Sinop’tan Antalya’dan,
Iğdır’dan ve Aydın’dan,
Yurdumun dört yanından,
İslâm olan topraklardan,
Allah için geldiler,
Vatan düşmesin dediler,
Atam küsmesin dediler,
Namusu çiğnetmediler,
Canlarını verdiler,
Şehadete erdiler.

Bak kimi Türk onların,
Bak kimi Kürt onların,
Kimi Arap kimi Laz,
İslâm ile serfiraz,
Başka şeref aramaz,
Irkçılığa kapılmaz.

Bu Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Zaman Su Gibi Akar

Gündüz, geceye bakar,
Gece, gündüze akar.
Yûnus’un gözünden
Kanlı yaşlar akar.

Zaman su gibi akar,
Ömürden şafak atar,
Günahlar bir bir artar,
Hayat, memata akar.

Allah diyen yürekler,
Aşkla bir başka atar,
Tevhid yüze nur katar,
Günah yüzden nur atar.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Dost Yoktur Senin Gibi

Aşk kokan gül gibi,
Aşk okuyan bülbül gibi,
Geldim kapına Allahım!
Dost yoktur Senin gibi.

Ağlar gözüm bulut gibi,
Hakk diyen bir kuş gibi
Olamadım ben Allahım,
Dost yoktur Senin gibi.

Ne söyler bilmez gibi,
Yûnus olmuş deli gibi,
Senle doldur sen Allahım,
Dost yoktur Senin gibi.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN