Niye Gönül
Gönül senin bir derdin var
Derinlere daldın gönül
Ömrümü öğüttü yıllar
Gençliğimi çaldın gönül
Su gibi çağlayacaksın
İçimi dağlayacaksın
Dokunsam ağlayacaksın
Niye böyle doldun gönül
Mor çiçekli bir bahardın
Belânı başıma sardın
Ne diye böyle sarardın
Niye böyle soldun gönül
Kırk dereden su getirdin
Beni de yedin bitirdin
Aşkı ne zaman yitirdin
Derdi nerde buldun gönül
Yürüdün yıllardan beri
Öldün de dönmedin geri
Söndü mü dizinin feri
Niye düşüp kaldın gönül
Aşk için savaşan sendin
Nice zorlukları yendin
Ne oldu
Niye tükendin
Niye teslim oldun gönül
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Öleyim
Aklımı fikrimi yitireceğim
Bir kere yüzüme bak
Ben öleyim
Kibriti elimle getireceğim
Döktüğün benzini yak
Ben öleyim
Dikenli tel ile sar dört yanımı
Çekinme
Acıma
Acıt canımı
Kirli bir su gibi akıt kanımı
Zehir ol içime ak
Ben öleyim
Al beni
Elimi gözümü bağla
Kızgın demirlerle yüzümü dağla
Satırı bileyle
Tüfeği yağla
Beynime bir kurşun çak
Ben öleyim
Bir kör testereyle bitir işimi
Mayınla bombayla dağıt döşümü
Yaşınca parçaya ayır leşimi
paslı çengellere tak
Ben öleyim
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Leyla (3)
Demek aşkta gözü yoktu
Varı yoğu birdi Leyla
Bunu kim kafana soktu
Bu aklı kim verdi Leyla
O akardı yorulmazdı
Köpürürdü
Durulmazdı
Bilse sana vurulmazdı
Nereden bilirdi Leyla
Bu zehri önce kim tattı
Kim canını kime kattı
Aşkı kim kime uzattı
Kim geri çevirdi Leyla
Ben sana dayan dedimdi
Söyle ne olacak şimdi
Canının çektiği kimdi
Koynuna kim girdi Leyla
Gözlerinden çıkan oktan
Çoktan yaralandı çoktan
Adı mecnun oldu yoktan
Kays niye delirdi Leyla
Erdal ERCİN
Dün Gece
Dün gece yıldızlar daha parlaktı
Dün
Gece bir kadın gibi sıcaktı
Dün gece sarhoştum
Seni aldattım
Dün gece
Gecenin koynunda yattım
Erdal ERCİN
