Okulum Şiiri

melis şiir çok güzel ödevim için açmıştım ama şiire hayran kaldım sbs için arkadaşımla çalışıyorduk daha doğrusu kardeşimin ödevi için açmıştık ama ödev filan geride kaldı bu siteyi yapanıda bu şiiri yazanı da tebrik ediyorum söyliyim ben zor şiir beyenen birisiyim ama bu şiir gerçekten güzel tekrar tekrar tebrik ediyorum

nazlı çok güzel bir şiir arkadaşlarımla çok beyendik tebrikler

Topal Tavşan

'Güzel yurdumun cayır cayır yanan ormanlarının ağıtıdır.'



Ben bir tavşandım şu yamaçta,

Makiler, fundalıklar, zeytinlikler,

Baharda başka, kışta başka.

Avcıyı, köpeği görsek de ara sıra,

Çoğalırdık onların inadına…

Yıldan yıla…



Karşımda masmavi bir deniz,

Arkamda yemyeşil orman,tertemiz…

Ne soran vardı, ne izleyen,

Orman geçilmezdi sincap, tavşan ve tilkiden…

Kokardı nane, kekik, püren…



Kara gözlüklü birkaç adam,

İndiler horuldayan bir arabadan.

Ölçtüler, biçtiler kıyıyı,

Dikildi peş peşe yazlıklar,

Ne bük kaldı, ne sazlıklar!

İnmek haram oldu bize denize,

Kaçtık her gün bir adım geriye…



Kaçarken karanlık bir gecede,

Bir araba farlarını dikti bize,

Ben yavrularıma hamileydim,

Beni korumak için sevgili eşim,

Araba onu hunharca ezdi,

Unutamam çırpınan halini…

Bacaklarından tutup cansız bedenini,

Akşam içkiyle yediler etini…

Ben o cinayette topal kaldım,

Şu daracık çalılıkta yavruladım…



Yine bir gün o adamlar,

Ormana pis pis baktılar.

İçime girenler girdi,

İnsanoğlu ne bilsin bu derdi..!

Biri dedi: “Başkan bizimle akraba,

Açılırsa burası bir gün imara,

Ne güzel villalar kurulur,

İşte deniz manzarası budur!

Satarız zengin bir yabancıya,

Para demem ben o zaman paraya…! ”



Bir gün nasıl oldu bilmedim,

Bir yangın çıktı çalılıkta,

Dev alevlerin dili uzandı,

Dört yanımı ateş sardı,

Börtü böcek avaz avaz ağladı,

Çalıların, meşelerin, zeytinlerin feryadı,

Karşı dağlarda yankılandı…



Koşmayı bilmez ki yavrularım,

Bir onlara, bir yangına bakarım.

Kaçtım kurtuldu ya canım,

Neye yarar kavruldu canlarım…



İnsanlar balta kürek koşuştu,

Kiminin etekleri tutuştu.

Mal maşat derdine düştü,

Kimi arabasını bindi, kaçtı,

Kimi kucakladı çantasını.



Biri acı acı öttürdü düdüğü,

Pır pır eden biri gökten su püskürttü…

Dediler:“Evlere varmadan söndürüldü…”

Sardı her yanı kül örtü…

Sonunda suçlu bulundu,

O da bizim çobanın sümüklü çocuğu (!)



Ey medeniyet yapacağın bu muydu?

Şimdi cebin para ile doldu mu?



Ey yeri göğü yaratan Allah’ım!

Kalmadı mı ekmeğim, rızkım

Benim neydi günahım..?

Şimdi dünyada yapayalnızım…

Hani benim eşim, yavrularım,

Fışır fışır esen ormanım,evim,barkım..?



Denizli, 27.04.2006

Veli AYKAR

Okulum

Benim güzel yuvam, şen yurdum,

Tatilde yalnız kaldın,mahzundun.

Şimdi sevdiklerine kavuştun,

Şenlendi bahçen, şenlendi avlun…



Gönderde al bayrak sevinçle çırpınır,

Arkadaşlarım coşkuyla andımızı haykırır.

Miniklerin ağlaşır,büyüklerin oynaşır,

Kaleme, deftere sarılmış elin kolun …



Canlandı kentim, canlandı köyüm,

Söylenir şarkım, söylenir türküm,

Okulda artıyor bilgim ve görgüm,

Koşun çocuklar,okullara dolun…



Sevgili öğretmenim girmiş derse,

Hasrettin sen bu sese, bu nefese.

Aramıza Atatürk’üm inip, gelse,

Der bize; “Çalışkan olun, dürüst olun…”



Denizli,08 Eylül 2006

Veli AYKAR

Cumhuriyet Çocuğu

Bir bayrak dalga dalga

Eserse özgürce üstünde

Esenlik ve barış her kentinde köyünde

Ağıtlar bitmişse şarkında ,türkünde

Akıp gidiyorsan gemilerde, trenlerde

Yavrum sen cumhuriyet çocuğusun

Umutlar, sevgiler üstünde savrulsun..



Tarlalarında başak başak

Dolup taşmışsa bereket, bolluk

Kaderinden çıkmışsa yokluk, yoksulluk

Çeşmelerin akıyorsa oluk oluk

Fabrikalarında yoksa dur, durak

Yavrum sen cumhuriyet çocuğusun

Bilgiyle, erdemle açılsın her yolun…



Kadın erkek omuz omuza her yerde

Kurtulmuşsan cehaletten karanlıktan

Haberin yoksa ayrılıktan gayrılıktan

Bölebiliyorsan birazcık sofrandaki azıktan

Coşku duyuyorsan nöbetteki askerde

Sen cumhuriyet çocuğusun yavrum

Onun için adını Egemen koydum…



Veli Aykar

Denizli, 29.Ekim 2007

Veli AYKAR