Benim Hakkım Değilsin
Ey sevdiğim, yetti bunca cevri-cefan!
Bu dünyada, değişmez yazgım değilsin.
Bundan böyle, daha anmam adını;
Alınma sevdiğim, huri melek değilsin.
Gönül kabesin de, erkanım olsan da.
Bez-mi alemde, furkan olsan da.
Her iki çihan da, sultan olsan da;
Yüzümü sürdüğüm, mihrabım değilsin.
Sevdalıydım, sende bundan haberdar:
Sanma, önümüzde uzun yıllar var.
Ömrümün geldiği yer, gayri sonbahar;
Bundan böyle, yazım kışım dağilsin.
Gönlüne dar gelmez mi, göğüs kafesin?
Bilmem hangi diyarda, hangi yerdesin?
Ne selamın gelir, ne de duyulur sesin;
Bundan sonra, benim hakkım değilsin.
Allah sana vermedi mi, dini imanı?
Bilmem neydi bu garibin, suçu günahı?
Gönül sende bulmuştu, sırr-ı süphanı;
Bundan böyle, sen sultanı değilsin.
Abu hayat olsan da, tatmam suyunu:
Kul okyay'la oynadığın, gönül oyunu!
Unutup adını, terk ettim yolunu;
Sen benim dünyada, dengim değilsin.
Hanifi OKYAY 24.07.1996 / 09:55
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kalem İsyan Etti Yazmıyor
Ruhuma, bir sızı çöker derinden:
Bu ayrılık neden? Aklım ermiyor!
Haykırır yüreğim, şafak sökerken;
Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
***Hayaller canlanır, gelip geçerken!
***Dertlerim çoğalır, durup dururken.
***Bitti onca ömür, seni beklerken;
***Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
Ne mevsimler gelip geçti ömürden:
Vaz geçmiyor gönül, senli hayalden.
Türküler yazarken, hep aynı telden;
Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
***Kış geçti ömrüm, görmedi yazını.
***Kimse bilmez, içimdeki sızımı.
***Kul Okyay, özel koyunca adını;
***Kalem isyan etti, gayrı yazmıyor.
Hanifi OKYAY 03.08.2014 / 11:20
Hanifi OKYAY
Düşman Ettiler
Yıkıp viran etti beni, sevdanın yeli:
Olsa da konuşsa, su gonümün dili!
Bir kere görsen, bende ki seni;
Beni bu sevdaya, düşman ettiler.
Gonümden gonüne, hayal kurarken!
Kullar içinde derdime,deva ararken!
Sevdanı yarama sürüp sararken;
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Yalvardım yakardım, kimse duymadı.
Gonümün hatırını, kimse saymadı.
Bu aşkta ben gibi, kimse yanmadı!
Beni bu sevdaya,düşman ettiler.
Kul Okyay sormaz mı? Neydi suçum?
Tanrı şahit: Bir türlü dinmiyor acım!
Neden erken ağardı, başımda saçım?
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Hanifi OKYAY 23.08.2018 /18:40
Hanifi OKYAY
Bu Sene
Yüzümde ki tebessüm ile içim-içime sığmıyor;
Mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
''Gribin hevesi kursağında kalır'' derler ama;
Kim bilir rüzgar’lar yön değiştirir bu sene.
Hayata ümit ile tutundum birinci ayın birinde!
Öyle ya güneş hala doğuyor benim üstüm de.
Ne kazandım bunca yıl kadere küstüm de;
Mutlaka ama mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
Hep ''ümit fukaranın ekmeğidir'' dediler;
Ama ümit verenler hiç ekmek vermediler.
Belki de kaderi yazan kalemi hiç düşünemediler!
Belki o kalem bana bir şeyler yazmıştır bu sene.
Gözün yükseklerde değil, öyle havada uçmuyorum.
Ayaklarım yere basıyor, kim olduğumu biliyorum.
Ben ne istersem yalnızca Allah'tan diliyorum.
Bekliyorum bir şeyler olacak bu sene.
Belki kör talih gelip kapımı çalacak!
Belki de kim bilir toto-moto birşeyler vuracak.
Belki de Rahman yürü ya kulum deyip koşturacak;
Ama mutlaka-mutlaka bir şey olacak bu sene.
Kul okyay bilerek haddini hiç aşmadı,
Ne yanlışa saptı, bir de harama el uzattı.
Mülk'ün sahibinin Allah olduğunu da unutmadı;
Malik-el Mülk'ün vereceğini biliyor bu sene.
Hanifi okyay
10,04,2017 11:30
Hanifi OKYAY