Sürünesin Kitapsız
Seninde evine tünesin baykuşlar
Dilerim kapını, çalmasın dostlar
Acımadan yolsun, saçlarını yıllar
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Ben sana ne ettim, sevmekten başka
Söyle neden girdin, benim dünyama
Lanet olsun senin, sevgine aşkına
Sürüm-sürüm, sürünesin İmansız.
Saçların ağarıp, tel-tel dökülsün
Tutmasın dizlerin, belin bükülsün
Şimdi gülen gözlerinin, feri sönsün
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Sen insan değil, bir karaçalısın
Dilerim, kor ateşlerde yanasın
Belki o zaman, kul okyayı anarsın
İnim-inim, inleyesin İmansız.
Hanifi OKYAY 19,02,2016 / 10:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen Nerdesin ?
Sen gideli yıllar oldu!
Kara gözlüm neredesin?
Kuşlar yuvasına döndü;
Kara gözlüm sen nerdesin?
Batan güneşim doğmadı
Yollarım hep sarpa sardı
Saçlarıma karlar yağdı
Kara gözlüm sen nerdesin?
Yara açtı hasret ben de
Garip gönül hep keder de
Hal kalmadı şu beden de
Kara gözlüm sen nerdesin?
Yazı yazdım dağa taşa
Not bıraktım kurda kuşa
Derler ki bekleme boşa
Kara gözlüm sen nerdesin?
Kul Okyayın başı darda
Sabah akşam intizarda
Gelir diye gözü yollarda
Kara gözlüm sen nerdesin?
Hanifi OKYAY 05,05,2018 /10:25
Hanifi OKYAY
Gördün Mü?
Duymaz mı yar,arş'a çıkan zarımı?
El aleme açar oldu,gönül sırrımı!
Bu ayrılık da gönül senin karın mı?
Arzularım güman oldu gördün mü?
Gönül: Elemden başka dem mi sürdüm?
Acınacak halime oturup güldüm!
Bu cevri cefayı yar sende gördüm;
Kavuşmamız hayal oldu gördün mü?
Kul okyay'ım varabilsem dostuma!
Sorabilsem de garezine kastı ne?
Yetmez gibi bunca derdin üstüne;
Onulmaz yareler açtı gördün mü?
Hanifi OKYAY 24.08.2018
Hanifi OKYAY
Bir Teselli Ver
Kıyametler kopuyor yaralı kalbimde!
Senin içindir bu akan gözyaşlarım.
Çoktandır ben bende değilim inan,
Bir teselli ver bir tebessüm et
Kırılan gururuma.
Hayal dahi etmezdim bu günlerin geleceğini;
Keşke diyorum duymasalardı kulaklarım!
Ah bir bilebilsem nerede yanlış yaptığımı:
Toz-duman her yer göz gözü görmüyor,
Bir teselli ver bir ışık tut kararan dünyama.
Aylar yıllar geçti ben hep hüzün doluyum,
ne yapsam ne etsem de gülmedi gülmüyor yüzüm.
Ne kadar zormuş Allah’ım böyle bir acıyı yaşamak!
Ne gündüzüm belli ne de gecem sen yoksun diye;
Bir teselli ver bir yol göster
şu yarattığın mecnuna.
Sen biliyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi!
Gün gelecek sen de tadacaksın bu acının nasıl olduğunu.
Gözünden bir damla yaş düşse ben kahrolurum.
Sen de sevdin diye ben seni değil,
Bir kıvılcım olur da ben kendimi yakarım.
Bir teselli ver bir tebessüm et !
Hanifi OKYAY 05,07,2015 /14:27
Hanifi OKYAY
