Sürünesin Kitapsız
Seninde evine tünesin baykuşlar
Dilerim kapını, çalmasın dostlar
Acımadan yolsun, saçlarını yıllar
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Ben sana ne ettim, sevmekten başka
Söyle neden girdin, benim dünyama
Lanet olsun senin, sevgine aşkına
Sürüm-sürüm, sürünesin İmansız.
Saçların ağarıp, tel-tel dökülsün
Tutmasın dizlerin, belin bükülsün
Şimdi gülen gözlerinin, feri sönsün
Sürüm-sürüm, sürünesin Kitapsız.
Sen insan değil, bir karaçalısın
Dilerim, kor ateşlerde yanasın
Belki o zaman, kul okyayı anarsın
İnim-inim, inleyesin İmansız.
Hanifi OKYAY 19,02,2016 / 10:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Olmaz Mı
Bu hale düşmemin sebebi sensin!
Bir kez olsun hatırımı sorsan olmaz mı?
Sen Leyla'isen mecnun aşığın benim;
Bir gün olsun yüzüme gülsen olmaz mı?
***Soldu güllerim gönül bahçemde.
***Ondan beri bülbül'üm matemde!
***Bir yara açtın ki sol göğsümde;
***Sızlayan yaramı sarsan olmaz mı?
Böyle efkarlı olmamın sebebi sensin!
Hasretin dağ gibi çöküyor üstüme:
Almadım kimseyi gönül haneme;
Bir gece gelmişken kalsan olmaz mı?
***Abu zemzem akar dilden dimağa.
***Siyah sürme çekmişsin bukağa:
***Girmeden Kul Okyay kara toprağa;
***Bir buse leb'inden versen olmaz mı?
Hanifi OKYAY 10.09.2021 /10:50
(Abu-su, dimağ damak) (Bukağa- keleğçe +gözde hapsedilmek)
(Leb-dudak)
Hanifi OKYAY
Elveda Emmioğlu
Belki bir daha dönemem geriye!!!
Ruhumda bir sıkıntı var, emmioğlu.
Gidiyorum bu diyardan elveda;
***Yordu beni, bu hayatın çilesi.
***Kalmadı içimde, yaşama hevesi:
***Ne sakinin adı kaldı, nede meylerin;
***Vuslata erdi muhabbetim, emmioğlu.
Hasreti zehirli ok gibi, cana batıyor.
Battıkca daha fazla, canım yanıyor.
Ömrümün güneşi, hüzünle batıyor;
Elveda dost bildiğim, elveda emmioğlu.
Duymuyor sesimi, ruhumdaki sevgili!!!
Bir bilsen, öylesine özlem doluyum ki.
Çok yakından vurulmuşum, emmioğlu.
***Özlem gibi geliyor, leylakların kokusu.
***Lime lime, bu gönlümün dokusu.
***Sarpa sarmış, şu ömrümün yokuşu;
***Allahına kurban senin, emmioğlu.
Yıllar geçti herşey, mazide kaldı.
Söndü ışıklar bir-bir, perde kapandı.
Gönüle hatıra yalnız, özlemi kaldı.
Elveda dost bildiğim, elveda emmioğlu.
Hanifi OKYAY 04.10.2021 / 14:00
Hanifi OKYAY
Sır Alıp Gitti
Kaptırdım gönlümü aşkın seline!
Sam vurdu ömrümü yel alıp gitti.
Gönülden gönlüne,yollar ararken;
Çığ düştü ömrüme,sel aldı gitti.
Olmadım bahtiyar,fani dünyada!
Döktüğüm gözyaşı etmedi fayda.
Ben beni bileli, bu gönül yas da;
Ümit hayal oldu, sır alıp gitti.
Yürek de yangın var, dumanı tütmez!
Edilen nasihat, hiç fayda etmez.
Bir selam salmış yar,o bana yetmez;
Hulara karıştı, pir alıp gitti.
Yüce dağlar karlı,duman bürümüş!
Gerçeği görmeyen, insan körmüş.
Dediler ki! Kul Okyay da ölmüş;
Kimi kazma kürek, bel alıp gitti.
Hanifi OKYAY 27.08.2010 / 16:40
Hanifi OKYAY
