Mevsim sonbahar,
Binlerce vefat var,
Memat, hayata
Kollarını açar.
Günlerden cuma,
Duanda unutma!
Ölürsem bir gün,
Yasa boğulma!
Ölüm kavuşmak Ma’buduma.
Geldi ilkbahar,
Yüz binler haşir var,
Cansız bedenler,
Hayatlanır bakar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Güneş doğar,
Güneş batar.
Gayelerin, hedeflerin,
Âh o tûl-i emelin!
Gaflet verir, sarhoş eder,
Dünya aşkı rezil eder.
Günler geçer,
Ömür biter.
Nevm büyür,
Ve mevt görünür.
Ruh yürür,
Ceset gömülür.
Dizeler kısa görülür,
Şiir hikmetle örülür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Bir tohumdum,
Ekildim,
Muhabbet toprağına.
Bir fidandım,
Dikildim,
İnsan kokan diyarlara,
İslâm olan diyarlara.
Ağaç oldum,
Meyve sundum,
Muttaki kullara.
Kâğıt oldum,
Kalem oldum,
Bambaşka bir âlem oldum.
Dize dize,
Şiir oldum,
Bir buz idim,
Erir oldum,
Aşkın deryasında.
Satır satır,
Sayfa oldum,
Sadır sadır,
Huzur doldum.
Sayfa sayfa
Kitap oldum,
Aşk kokan,
Hitap oldum.
Doğruyu bulanlara,
Hakikati duyanlara,
Aşk oldum okuyana,
Meşrebime uyanlara.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Gündüz, geceye bakar,
Gece, gündüze akar.
Yûnus’un gözünden
Kanlı yaşlar akar.
Zaman su gibi akar,
Ömürden şafak atar,
Günahlar bir bir artar,
Hayat, memata akar.
Allah diyen yürekler,
Aşkla bir başka atar,
Tevhid yüze nur katar,
Günah yüzden nur atar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN