Mevsim sonbahar,
Binlerce vefat var,
Memat, hayata
Kollarını açar.
Günlerden cuma,
Duanda unutma!
Ölürsem bir gün,
Yasa boğulma!
Ölüm kavuşmak Ma’buduma.
Geldi ilkbahar,
Yüz binler haşir var,
Cansız bedenler,
Hayatlanır bakar.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hasenatım defterde,
Seyyiatım defterde;
Mizan kurulmuş artık,
Ameller tartılıyor.
Kızgın ateş çıldırmış,
Alevleri saçıyor;
İnsanlar etrafında,
Sanki gözler fırlıyor.
Hasenat galip ise,
Ne mutlu nefsim sana!
Sevaplar mağlup ise,
Senin yurdun Hâviye!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Rüzgârlar “Hu!” derler,
Aklımdan ederler.
Ağaç secde eder,
Göreni deli eder.
Yapraklar dua eder,
İşitene deli derler.
Gök gürler Hakk’ı birler,
Duydum diye deli derler.
Kuş başını kaldırır,
Gafili uyandırır.
Aşkın beni yandırır,
Rabbim Sen’i andırır.
Sürgünden aldırır,
Aşk Sana vardırır.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey menfî milliyet hastalığına kapılmış gâfil insan!
Mîzanı kaybetmemeli lisan,
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Türk’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Kürt’üz.
Biz önce Müslüman’ız,
Sonra Arab’ız, Fars’ız, Çerkez’iz, Laz’ız...
Fark etmez payımızda yazan,
Zîra, ortak paydamız İslam.
Bu şuurla yaşamalı Müslüman.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN