Sordum bahara.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi ki; çiçek.
Sordum yüreğe.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi; aşk-ı gerçek...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bana, ömür verecek, biri lazım.
Dakikalar, hep senin olsun, tatlım.
Oyalama beni hiç, senden çok var.
Bu aşkın, sonunda, bak gözyaşı var
Şıpsevdi gönüllerde, ben tükendim.
Ömürlük aşklara, bak, hep özendim.
Sahte güzelliğinle, büyülendim.
Şimdi acıyla, elemle yüklendim.
Bir gülüş ve öpüş çok şeydir bazen.
Yalan sarılış, dokunuştur üzen.
Duygusuzdur hep, sebepsiz terk eden.
Hiç başlama, sevendir, tek incinen.
Birçok kalbe giren ve ah alanlar.
Hep yalandan, sevmiş gibi yapanlar.
Paraya ve mala, hepten tapanlar.
Belki de, hatalarını, anlarlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sordum bahara.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi ki; çiçek.
Sordum yüreğe.
Sana en çok, ne yakışır?
Dedi; aşk-ı gerçek...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sahnede çılgınca, danslar edersin.
Hayranlarını, hep ,candan seversin.
Şarkınla bizleri, dertlendirirsin.
Seni sevmeyen ölsün!, Yıldız Tilbe.
Delikanlım dedin, bizi bitirdin.
Ama evlisin! dedin, düşündürdün?
Sevdanın tadı, dedin, güldürdün.
Seni sevmeyen ölsün!, Yıldız Tilbe.
Sözün bestenin, hep dibine vurdun.
Aşkın öyküsünü, kafamda kurdun.
Hayata dedin ki artık yeter be!
Seni sevmeyen ölsün, Yıldız Tilbe!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir bahar rüzgarıydın, geldin ve geçtin.
Kanatacak insanlardan, beni seçtin.
Kaderim yaşatacakmış, bunu bana.
Yalancı sevdayla, beni, yıktın geçtin.
Saçlarına papatyadan, taç yapmıştım.
İnanmıştım sevgine, hatta tapmıştım.
Kimselerin yerine, koymazken seni.
Sahte gülüşlerine, hep aldanmıştım.
Baharımı, kışa döndüren.
Sevmeyerek, beni öldüren.
Acımasız, birisi oldun.
Ne sevindiren, ne güldüren.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL