Prematüre
Bir yıldızın asık suratı yapışmış penceremin buğusuna
Gece leylak kokusunu sürmüş yine
Dolunay çekiyor ruhumu kendine
Bir şiir daha anlatmaya çalışacak seni yeniden
Aciz
Yetersiz
Söz ustası ben
Anlatamayacağım seni yine
Belki lügatlerde olmayan bir şeyler var sende
Belki kelimeler eskidi artık
Belki de
Bırak anlatmayı
Anlayamamışım bile seni
Sığmasan da cümlelere
Bir şiir daha doğacak birazdan
Prematüre
Murat Halıcı
Murat HALICI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Valentina III
Hayat kandırdı çocukluğumuzu
Bir kaç yalancı gerçek uğruna
Sattık hayal saraylarımızı
Çoğaldıkça duvarlar
Hayat gizlendi onların arkasına
Lisanımız oldu sessizlik
Avuçlarında kanadı kırık şarkılar
Kalbinin çırpınışlarının soluğu kesik
Dünyayı okuyabiliyorum şimdi
Gözlerinin kanlı atlaslar çizili retinasinda
Her şiir susar biraz
Ve her sessizlik bir duvardır Valentina
Herkes en çok kendi sessizliğini dinlermiş
Ve en en çok kendini gomermis
Matem tutmadan
Her yol ayrımında azalarak
Kendi yokluğuna alisa alışa
Oysa kuşlar önce ruhlarimizda uçmalıydı Valentina
Yol alamadık bu yüzden
Demir atmış bu dünyada
Murat Halıcı
Murat HALICI
Ey Sevgili
Sevgin her yerde
Açan goncanın hayat sevincinde
Filizlerin inadında
Ağaçların yorulmak bilmez mesaisinde
Gezegenlerin semahında
Rüzgarın dalgalarla valsinde
Yaprakların senfonisinde
Kalbimin baş köşesinde
Ey görmeden sevdiğim sevgili
Sen görünmesen de
Sevgin her yerde
Ey yıldızları parlatan!
korkularımı korkutan
Hasretiyle bile içimi ısıtan
Yalnızım sen olmasan
Okyanusların dibinde
Yuvasına dönen anne kuşun dolu gagasında
Bir penguen yumurtasında
Heybetli yıldırımların çakışında
İnanan kalplerin atışında
Nöbet değişiminde dört mevsimin
Güneşin sıcak gülüşünde
Her yerde sevgin
Perdeler çekmişsin
Sadece kalbiyle görebilenler görsün diye
Beni de onlardan kıl ey sevgili
Kalbimi kör eyleme
Ey sevgili!
Seni görür müyüm bilmem
Ama eğer görürsem
Gözyaşlarım olur tek hediyem
Murat HALICI
(Tehlikeli Şiirler adlı şiir kitabımdan)
Murat HALICI
Sonrasındayım
Sonrasındayım her şeyin
Senin, kendimin, sevginin, özlemin
Gül dikeninden kanarmış öğrendim
Başka bir kentin sokaklarında öldük biz
Varlığımız en büyük matem
Neyimizi koruyabildik ki kendimizden?
Tüm ışıklar söndüğünde
Aydınlanacak her şey
Sonrasındayım her şeyin
Canın, tenin, sevincin, kederin
Bir boşluğu şişiriyor içimde
Tüm bildiklerim
Tane tane çürümüş zaman
Sağır bir martı gibiyim
Sürekli bağıran
Sular durgun ama kirli
Aşina diye bir şey yok, biliyorum
Her şey sırlı
Sonrasındayım her şeyin
Işığın, gölgenin, siyahın, mavinin
Sesimden yerlere damlıyorum
Yetersiz rüzgârın şefkati
Toprağın koynuna kanıyorum
Heybetime bakarken aynalarda
Taş değirmenlerde öğütülmüşüm
Uyanıyorum
Murat Halıcı
Murat HALICI
