Sonrasındayım her şeyin
Senin, kendimin, sevginin, özlemin
Gül dikeninden kanarmış öğrendim
Başka bir kentin sokaklarında öldük biz
Varlığımız en büyük matem
Neyimizi koruyabildik ki kendimizden?
Tüm ışıklar söndüğünde
Aydınlanacak her şey
Sonrasındayım her şeyin
Canın, tenin, sevincin, kederin
Bir boşluğu şişiriyor içimde
Tüm bildiklerim
Tane tane çürümüş zaman
Sağır bir martı gibiyim
Sürekli bağıran
Sular durgun ama kirli
Aşina diye bir şey yok, biliyorum
Her şey sırlı
Sonrasındayım her şeyin
Işığın, gölgenin, siyahın, mavinin
Sesimden yerlere damlıyorum
Yetersiz rüzgârın şefkati
Toprağın koynuna kanıyorum
Heybetime bakarken aynalarda
Taş değirmenlerde öğütülmüşüm
Uyanıyorum
Murat Halıcı
Murat HALICI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir yıldızın asık suratı yapışmış penceremin buğusuna
Gece leylak kokusunu sürmüş yine
Dolunay çekiyor ruhumu kendine
Bir şiir daha anlatmaya çalışacak seni yeniden
Aciz
Yetersiz
Söz ustası ben
Anlatamayacağım seni yine
Belki lügatlerde olmayan bir şeyler var sende
Belki kelimeler eskidi artık
Belki de
Bırak anlatmayı
Anlayamamışım bile seni
Sığmasan da cümlelere
Bir şiir daha doğacak birazdan
Prematüre
Murat Halıcı
Murat HALICI
Parçalarıma nefes ver
Sükutuma ses
Utanırım konuşmayı bilirsen
Öğrenirim bile
Hayal bile kurmaya çalışırım istersen
Oyun hamuruyum topu topu
Şehirlerin kusmuğu
En rezil kelimelerle yazılmış bir şiir
Dize dize kepazelik
Pişmanlıklarım hepten siler atar beni
Bir iki duam var gülümseyen annemin öğrettiği
Pejmürde iyi niyetlerim bir kaç
Bir türlü gelmeyen bir yolcu beklediğim
Bir istasyondayım nereye gitsem bilmediğim
Mırıldandığım şarkılarla ilgim yok
Haklı olduğuma dair hiç bir konuda hiçbir delil
Güzel bahçeleri anlatma limon ağaçlarını akasya çiçeklerini
Yaralarımı anlat kötü niyetli olmadığıma delil
Akılsızlığıma şapşallığıma sadece
Gözlerim yaşarmıştı sanki bir kaç türküde
Kendime sütre yapışımı korkularımı
Sütre gerilerinde kendimle savaşımı
Bir kaç renkle baharlar kurmaya çalışımı
Çocukluğuma in saçlarımı okşa
Bütün yalancı fısıltıları bir ninniyle uyut
Gözbebeklerimde görmelisin hayatın yırtılmadığı zamanları
İğde ağacını zambakları söğütleri dallarını salkım saçak ruhuma uzatan
Kırmızının yansımadığı göğü
Çığlıkların çarpışmadığı birbirine
Çocukluğuma in beni gör
Umutlarım henüz beni kusmamışken
Sımsıkı tutuyorken tertemiz kalbimin elinden
Küçük dünyamı parça parça sırtımdan düşürdüğüm zamanları
Bir dizi seri cinayete kurban gittim işin aslı bu
Bir sabinin kanı üstüm başım
Sabilerin çığlıkları
Baharları anlatma artık bana
Kabuk bağlamışken bedenimde
Küçük bir kalbin yaraları
Murat Halıcı
Murat HALICI
-1-
Mahcup bir güfte asılı fecre
Deniz kayalıklara vuruyor kendini
Aşüfte gül soyunuyor dikenlerinden
Hatıraları kemiriyor zaman
Birazdan kader denen gardiyan
Tutup kulaklarımdan beni
peşkeş çekecek hayata
-2-
Teselliler uyuşturmuyor neşter yaralarını
Gülüşmeler sönümleniyor zamanın sinesinde
Çığlık çığlığa bir sessizlik
İsyan vakti lâkin
Beynin gri hücreleri bile yasaklı
Kendi yankısında boğuluyor hayat
-3-
Dudaklarım dualar serpiyor geceye
Korkmak ve umut etmek
Kaderle güreşmektir hayat
Alt alta üst üste
Ben yenilmeye doymayan pehlivanım
Baştan olsun derim her seferinde
-4-
Tütsülenmiş anılar zulamda
Müebbet hapsolmuşum hayata
Beynimde ezeli bir doğum sancısı
Yalanım yok ehlikeyifim
Bilerek bozdum pusulamı
Sızıyorum kendimden
Başlıyor gece gibi bende de
Yok oluşun acısı
Murat Halıcı
(Şiir Resitali Kitabımdan)
Murat HALICI