Belki de, belli etmiyorum, duygularımı.
Belki de, bölüyorumdur, hep uykularımı.
Sen bakınca, hiç göremezsin, kuytularımı.
Şairler de, ağlar güzelim, sen bilemezsin.
Duygular şiirde, satır satır, mısra mısra.
Heyecanlar gelir, hece hece, sıra sıra.
Sevincim, gülüşüm geliyor, hep yanım sıra.
Şairler de, sevinir güzelim, bilemezsin.
Şairi anlamak ve sevmek, yürek mi ister?
Sende o yürek var mı ki? Ürkek mi hisler?
Satırlarda aşk var, sevgi var, cesaret sende.
Şairler de, sever ki; hem nasıl, bilemezsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne din kaldı, ne de ahlak.
Bakma öyle ablak, ablak.
Helak olacağız, helak.
Kaldık ortada, cas cavlak.
İnsanlar, hepten azıttı.
Gör, bir çoğu da sapıttı.
Ahlak, kapıyı kapattı.
Ve kıyamet, geldi çattı.
Bak, günahlarda boğulduk.
Kötülük ile yoğrulduk.
İyilikleri, unuttuk.
Kalperimizi kuruttuk.
Vereceğiz ince hesap.
Olamazsın orda musap.
İster koyun, ister Kasap.
İyilik ölçüsüdür nisap.
M.Y.
Mesut YÜKSEL
Olmuyor canım, sevmeyi denedim.
Uymuyor bana, çoğu zaman dedim.
Yol yakınken, ayrılalım, kırmadan.
Bu kararı, çok düşündüm de, verdim.
Yapmacık aşklar, bana göre değil.
Gerçek aşkın önünde, saygıyla eğil.
Kimseyi, bir oyunun, içine almam.
İnan ki; sana vermedim, hiç meyil.
Yalancıktan, sevmiş gibi yapanlar.
Menfaati, ilah yapıp, tapanlar.
Yalan yanlış, o yollara, sapanlar.
Umarım, hatalarını, anlarlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İndim dağdan, aşağı.
Su doldur, yar içeyim.
Yoktur benden, aşığı.
Yar kendimden, geçeyim.
Yar beli, olur ince.
Basma etek, giyince.
Bekliyorum, yar gece.
Aldı beni, düşünce.
Yarim öpme, söz olur.
Ah bize, kem göz olur.
Gizliden gel, sen canım.
Ateş gibi, her yanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL