Belki de, belli etmiyorum, duygularımı.
Belki de, bölüyorumdur, hep uykularımı.
Sen bakınca, hiç göremezsin, kuytularımı.
Şairler de, ağlar güzelim, sen bilemezsin.
Duygular şiirde, satır satır, mısra mısra.
Heyecanlar gelir, hece hece, sıra sıra.
Sevincim, gülüşüm geliyor, hep yanım sıra.
Şairler de, sevinir güzelim, bilemezsin.
Şairi anlamak ve sevmek, yürek mi ister?
Sende o yürek var mı ki? Ürkek mi hisler?
Satırlarda aşk var, sevgi var, cesaret sende.
Şairler de, sever ki; hem nasıl, bilemezsin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Atalar, söylemiş sözü.
Bin düşün, bir konuş diye.
Budur işin, gerçek özü.
Söylerken, dikkat et dile.
Söz çıkar, ağızdan hızla.
Sanki, öfkeli bir hırsla.
Bak, hâkim ol, sen kendine.
Hükmet, söze ve diline.
Kalpleri, yıkıcı olma.
Gönüller, kazanıcı ol.
İnsana, kırıcı olma.
Hep ona, sen yapıcı ol.
Yalan diller, ah bu diller.
Ona İnanır, bak kimler?
Kimi sanki, bal peteği.
Kimi, pek zehirlidirler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Geçmişteki, o pişmanlıklarımla yüzleşiyorum.
Neden? bunları yaşadığımızı, sorguluyorum.
haklısın, geçmişte birçok hatalar yaptım belkide
Kaybolup gittik, nedensizce bu bitmez çelişkide
Şimdi pişman, benle af isteyen bu yorgun yürek
İçimde maziden kalan hislerim, bitap ve ürkek.
Yalnızlığım ve ben sevgili olduk, seni anıyoruz.
Birbirimize sıkıca sarılıp, hep ağlıyoruz.
Affet birtanem, bu adam yürekli ve sana mahkum.
Bağışla can tanem, bu aşk sürekli ve sana mecnun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ey pek kibirli insan!
Dönüp kendine baksan.
Bir eleştiri yapsan.
İç dünyana bir dönsen.
Hamsın, biraz olgunlaş.
Hızlısın biraz yavaş.
Nedir hep bu telaş ?
Kendinle olan savaş ?
İnsanlık zor zanaat.
Et hep aza kanaat.
Bu yolda geçer saat.
Hep bizdedir kabahat.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL