Şehit Asker
Bu vatan uğrunda, bak oldum asker.
İster komutan olsun, isterse er.
Nöbet tutarım sınırda, yurt için.
Uğramasın milletime, kötü, şer.
Görev gereği, bak gazi olurum.
Çatışmada belki, şehit olurum.
Vatan için ölür, yine doğarım.
Ben askerim, düşmanı, hep boğarım.
Atalarım şehit oldu, vatana.
Saygı göster, bu toprakta, yatana.
İnanma sen, milletini satana.
Asker kurban, yurda ve yaratana.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Engellemeyin!
Bakın, ben bir, bedensel engelliyim.
Sizler beni, böyle tanımladınız.
Doğuştan, kaderime, çengelliyim.
Belki de, bu yüzden, yadırgadınız.
Kimse, engelli olmayı, istemez.
Kaderine, müdahale edemez.
Bize acımayın, empati kurun.
Yoksa vicdanınız, hesap veremez.
Ben isterim, hayata tutunmayı.
Sevilmeyi ve unutulmamayı.
Bana, bu konuda, sen yardımcı ol.
Bırak artık, acıyarak bakmayı.
Her insan, bir engelli olabilir.
Sonradan da, engelli kalabilir.
Ne oldum deme, ne olacağım de.
Düşünce, seni senden, alabilir.
Bedensel ve zihinsel engelliler.
Biz insanların, gerçek sınavıdır.
Onlar yürekte, olan sevgililer.
Bu merhametin, ölümsüz savıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ölümsüzlük
Mevsimler geçiyor, hayat bitiyor.
Avare yıllarım, haz peşinde koşan gençliğim yok artık.
Bir bahardı aşk, mevsiminde diriydi dallarım, renk renkti çiçeklerim.
Kuş cıvıltıları doluydu dallarımda.
Mevsimler, hep aşka bakardı bende.
Yürek hep taze, hep alabildiğine cesur...
Güneş süzülürdü, yapraklarının arasından.
İçimde, bitip tükenmek bilmez, bir umut...
Herşey o kadar canlı, o kadar berrak.
Dünya dönüşüyor, değişiyor...
Ben ise, zamanı sorguluyorum...
Tüm ölümlülügüme inat...
Ölümsüzleşiyorum şiirlerde..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İnsanlık Bilginin Peşinde
İlk çağlardan, bu zamanlara kadar.
Evreni araştırdı, filozoflar.
Neden ve niçin diye, hep sordular.
Neden yok oldu birden, dinazorlar?
Diojen, Sokrates, Aristolatales.
Anaksimenes, Pisagor, Thales.
Bütün düşünürler, sorguladılar.
Görmediler şüpheciliği, abes.
İnsanlar, neden dünyada var oldu?
Bazıları bu rüyada, kayboldu.
Hepsi övdü, insani erdemleri.
Bazısı, da bu davaya, baş koydu.
Bilgi en kıymetli, değer sayıldı.
İnsanoğlu, bu tespite bayıldı.
Yıllarca bilginin, peşinden koştu.
Bilgiler, bütün evrene yayıldı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
