Sen Oğul Şiiri

Sen Ve Ben

Aynı bedende can olup, canına canan olan tüm aşıklara hitaben kaleme aldığım hece şiirimi siz değerli şiir dostlarıma ithaf etmek beni dün olduğu gibi bugünde onore edecektir...

SEN VE BEN
Leyla vü Mecnun gibi, aşıkların izin de
Şarkılara filmlere, konu olduk Sen ve Ben
Hastalıkta sağlıkta, diyenlerin sözün de
Filizlenmiş aşklara, orman olduk Sen ve Ben.

"Cicim ayları bunlar!"derken, yuvamız doldu
Peygamber sünnetiyle iki kızımız oldu
Hasret çeke çeke ömrümüz sararıp soldu
Sevgiliye koşana, ferman olduk Sen ve Ben.

Mutsuz aşklar sevgiyle, akar coşkun selinde
Hatıralar saklı hep, ince bir saç telinde
Diyar diyar gezdik biz, sevdaların elinde
Kanayan yaralara, derman olduk Sen ve Ben

SARIOĞLAN "Sevgilim!" der, söz aramız da
Soğuktan buz tutsak da, yaz aramız da
Kızıla çalan kül olsak da, köz aramız da
Sararan başaklara, harman olduk Sen ve Ben



Kaleme Alan Şair SARIOĞLAN
04 Aralık 2022
Soğuk bir Muş ilinden sıcacık duygularla...

Şenol KARA

Sen Oğul

SEN OĞUL...
Yazın içerisinde, kışa yer vermediysen
Sabırlıyım ben deyip, kalamazsın sen oğul
Gündüz bitecek deyip, akşama ermediysen
Şükreden bir kul gibi, olamazsın sen oğul.

Gençliğim bitmez deyip, zevk-ü sefa çektiysen
Günahım hiç yok deyip, daldan dala sektiysen
Helal kazancını da, haramlarla ektiysen
Cenazende helallik, alamazsın sen oğul.

Ellerim hiç buruşmaz, böyle kalır sandıysan
Kul Sarıoğlan gibi, gençliğine kandıysan
Haramı helal sayıp, bulduğuna bandıysan
Arkandan dua eden, bulamazsın sen oğul.

İyiliği bırakıp, kötü yola girdiysen
Bela musibetleri, yollarına serdiysen
Garibanı hor görüp, eza cefa verdiysen
Sırat-ı Müstakîm'e, gelemezsin sen oğul.

SARIOĞLAN
26 Aralık Pazar
Karlı bir Muş akşamında...

Şenol KARA

Huzur Bu Işte

HUZUR BU İŞTE...
Saat 04.30
Gün doğumuna daha çok var.
Tık...Tık... Tak...Tak...Diye bir ses.
Kulağımı acı acı tırmalıyor.
Bu ses de neyin nesi!
Dedim! kendi kendime.
Bir baktım ki!
Gaz lambasının puslu ışığında,
bastonu elinde
hayatın izleri yüzünde
Aksakallı dedem.

O masum duruşu ve tatlı gülümsemesiyle;
" Hadi yavrum...Hadi aslanım..
Kalkıver...Bak hava ışıyor....
Koyunlar kuzular aç kalacak...
Hadi yavrum...Hadi!"
diyerek seslendi.
Kalkmaya gayret ettim.
Ama nerde!
Sabah uykusundan kimin kalktığı görülmüş!
Hele hele bu saatte...
Hemen kendimi sıcacık yatağıma geri attım. Olmadı! Olmadı be! Bir türlü kalkamadım!

Oh be! Dedem gitti! diye sevindim.
Beş dakka oldu olmadı...
Yine aynı ses...Tık...Tık...Tak.. Tak...
Yine dedem...Yine geldi.
Dedemin ne günahı vardı ki!
Benim onu yormaya ne hakkım vardı!
Hemen yatağımdan fırladım.
Koyunları kuzularından ayırıp çıktım evden.
Tabi çoban köpeğim Çarşafı unutmadan...

Yerler ıslak....Otlar ıslak...
Koyunlar koşuyor...Kozalak kovalıyor.
Yetişmek ne mümkün.
Düşe kalka gidiyorum peşlerinden...
Sırılsıklam oldum...

Şükürler olsun! Rabbime.
Nihayet güneş doğdu.
Ne güzel bir doğa....
Oooohhhh! ooooohhh! deyip
Nefes aldım havayı içime çeke çeke...
Nihayet koyunlar da koşmayı bıraktı...
Ne de olsa karınları doymuştu....
Ben de kuru bir yer buldum...
Oracığa kıvrıldım durdum.
Ohhhh! Dunya varmış be!
Güneşte vuruyor yüzüme artık.
Allah' tan daha ne isteyim..
Huzur bu işte...Stres yok...Gürültü yok...
Bağıran yok...Çağıran yok...
Ben...Çarşaf ve koyunlarım..
Bir de kavalım...
Aldım kavalımı başladım çalmaya...
'Dağlar seni delik delik, delerim delerim.
Kalbur alır toprağını elerim elerim.
aman aman...Dumanlı dağlar."

Genç Kaleminiz
Şenol KARA
19 Ekim 2021 Muş

Şenol KARA