Hiç iyiyim deme
Ben kör değilim
Bir dert var
Gün be gün süzüyor seni
Sen de beni sevdin
Nankör değilim
Benden uzak kalmak üzüyor seni
Aklının yazdığı ferman tutmuyor
Bu derdin üstüne derman gitmiyor
Karşımda taş gibi durman yetmiyor
Bir bakış kolayca çözüyor seni
Umut alyansının sarrafı benim
Mühür gözlerinde
Parafı benim
Gönül nikâhının tarafı benim
Bu kalem hep bana yazıyor seni
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Girme yüreğinle cenge
Düş benimle bir ahenge
Sen iste
Dediğin renge
Boyanayım
Yanımda ol
Karışma aşkın işine
Takıl gönlünün peşine
Düşür beni ateşine
Ben yanayım
Yanımda ol
Soldur yemyeşil bağları
Karca en güzel çağları
Sırtıma yükle dağları
Dayanayım
Yanımda ol
Yağlı urgan düğüm düğüm
Boğazımda bir kör düğüm
Bir kâbus olsun gördüğüm
Uyanayım
Yanımda ol
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Bir gün
Dağda
Şafak vakti
Kader ağlarını ördü
Kör talih çelmeyi taktı
Ters gitti işi Mehmedi'in
Sendeledi
Gök gürledi
Dağlar yerinden oynadı
Kapandı göz kapakları
Yıkıldı kaşı Mehmed'in
Taş gibi düştü içime
Bir zehir
Ruhumu yakan
Göğsümde kan
Göğsümde bir volkan gibi
Kanayan başı Mehmed'in
Rüzgâr gibi geldi geçti
Ciğerimi deldi geçti
Doyumsuz güzeldi geçti
Yirmibir yaşı
Mehmed'in
Kan ter uykusunu böler
Uyanmayıp ölmek diler
Sarı saçlarını yolar
Kadersiz eşi Mehmed'in
Sevdamız gibi yürekli
Yurdumuz gibi aydınlık
Kalbimin yerinde vuran
Beynimde zonklayıp duran
Tarihin kara bağrında
Sonsuzluk gibi oturan
Şu mezar taşı
Mehmed'in
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Uyandım
Yanımda bir güzel uyur
Dedim seyredeyim
Tuttu uyandı
Doğruldu
Baktı ki gözleri mahmur
Uzanıp yeniden yattı
Uyandı
Mıncıkladım dudağını dilini
Gıdıkladım ayağını elini
Dolandım
Usulca sardım belini
Kalem kaşlarını çattı
Uyandı
Sordum
Dün rüyana niye girmedim
Sordukça bunalttım
Huzur vermedim
Böyle şiddet böyle celâl görmedim
Yorganı üstünden attı
Uyandı
Dedi yettin artık
Tuttu saçımdan
Sinirlendim
Ama güldüm içimden
Dedim öğlen oldu
Öldüm acımdan
Güldü
Canıma can kattı
Uyandı
Erdal Ercin
Erdal ERCİN