Severim Sanatı Ben Şiiri

Geceye Düşen Yıldız

Uzaklarda arayıp, yakınlarda kaybetmek
Bir kağnının sırtında yüzerek yaşamak gibi
Sular ardında kapalı taştan oluklar
Yolların çevresinde yorgun bir atmaca
Güz vurunca çarkını demir sarnıca
İçimde kelebekler zamana dökülürdü

Dem vaktini arayıp Mecnun gibi çöllerde
Nice gonca güller geçti dimağımdan
Adımın sensiz anıldığı zamanlarda
Mevsimlere uğrayıp , takvim yaprağından
Vakitsiz gecelerde bağışladım ismini

Gözlerin uzaktan gözlerime dokundu
Göğsüme saplanıp, kaderime vuruldu
Yasaksız geceler bağlanır şimdi
Sözcükler şiirlere hangi vakit bürünmüş
Kutupsuz çizgiler belirdi gözyaşlarımda

Soğuk bir nefesti içimde yayılan
Yaşamayı tatmak kırık parçalarda
Köprünün sonuna uzanan izler
Teslimiyet duygusu ruhun ön saflarında

Kusursuz bakışlarda yaklaştım sana
Masumane kelimeler döküldü dilden
Sayfalar uzanıp gecenin ışıksız yollarına
Bir kalemde yaşayıp yazdım hayatı

Sen kalbe düşen son kurşun izi
Göklerin mavisinde yüreklere dokunan
İçinde bir sır gibi sakladın bizi
Söylesene zamana sığabilir miyiz?

Renklerin uyumu tonundan belli olur
Rüzgarlar dünyaya kök salmak için
Gölgeler doludizgin adımlar salarken
Kayboldum şehrin karanlıklarında

Perdeler ardında güneş yüze görünmek için
Gözlerine dokunmak için uzanırdı ellerim
Buluştu yalnızlığın talihsiz sokaklarında
Umuda saplanıp yaşadım seni

Ellerini aradım şafaklara bürünüp
Dikenli yolların bodrum katlarında
Saklandım görüntülerin yamaçlara vurduğu
Sessizliğin hakim vurgunlarından
Uzun bir mektupta ismini bağışlayıp
Hatırladım yolun sonuna yaklaştığımı

İsimsiz

Cumhuriyet Çocukları

Size bıraktık cumhuriyeti görev sizde

Biz bıraktık işte siz geleceğin cocuklarına

Şimdi onu koruma vakti sizde

Geleceğe aktarma vakti sizde

***************************

Gelecek nesil hap ışıkla doğar

Cumhuriyyet ise hep parıldar

Şimdi oldumu istediğiniz cumhuriyet önünüzde

Ona sahip çıkmak sizin elinizde

******************************

Cumhuriyetle gelecek çok parlak gözüküyor

Geleceğin cocukları bir umutla doğuyor

Geleceğe aktardığımız cumhuriyet

Şimdi cocuklar gibi parlıyor..

İsimsiz

Ayşegül

Sen Ayşegül'süzlük ne demek bilemezsin Ayşegül.
Denizini kaybetmiş balık olmayı bilemezsin,
Kanatları kırılmış kuş olmayı bilemezsin,
Kalbi atmayan insan olmayı da bilemezsin.

Sen Ayşegül'süz nasıl yaşanır bilemezsin Ayşegül.
Öldüğün halde hayatta kalmayı bilemezsin,
Sadece nefes alıp vermenin yaşamak olmadığını,
Kalbin her sıkıştığında Ayşegül'e biraz daha fazla yer açılıyor diye mutlu olmayı bilemezsin.
 
Sen Ayşegül'ü de bilemezsin Ayşegül.
Gözlerini, ellerini, gülüşünü, yürüyüşünü, kokusunu, burnunu bilemezsin.
Gözlerini kapattığında tüm dünya da gece olduğunu bilemezsin mesela;
Yada ellerini tuttuğunda dünyanın en huzurlu insanı nasıl olunur bilebilir misin? Bilemezsin Ayşegül.
Güldüğünde kutupların çölden daha sıcak olduğunu bilemezsin.
Yanında yürürken dünyanın en sert Poyraz'ı estiğini bilemezsin.
Kokusunu içine çektiğinde sanki üç akciğerin varmış gibi hissettiğini, bunca yıl aldığın oksijeni tek sefer de almayı bilemezsin.
Burnunun dünyanın en güzel burnu olduğunu, imkanım olsa koparıp cebimde taşıyacağımı bilemezsin.

Bilemezsin işte Ayşegül, sen Ayşegül'ü bilemezsin.
Kimse bilemez, kimse Ayşegül'ü bilemez, siz Ayşegül'ü bilemezsiniz.
Biliyorum sanırsınız ama bilemezsiniz.
Ayşegül'ü yalnızca ben bilirim, ben.

Çağdaş Poyraz PUTUŞ

İsimsiz