Sevgi Şiiri

Biz Sevgili

Sevgili, sen ve ben imkansızız.
Senin gönlün başkasında.
Kaderin es geçtiği, iki insanız.
Hüzünlü bir, mevsim arkasında.
İnsan istemez mi? Sevip sevilmeyi.
Binlerce insan arasından seçilmeyi?
Olmadı be gülüm,
Olmadı işte...
Bakışların başkasında.
Gülüşlerin de.
Kalbin ve gözlerin rehin.
Biz sevgili;
Başlamadan biten bir masal.
Hiç okunmamış bir şiir.
Kapağı hiç kaldırılmamış, bir romanız.
Biz sevgili;
Denk gelmemiş bir kader.
Bitmez dert ve keder.
Acıya anlam atfedenleriz.
Biz sevgili;
Bitmeyen bir yürek acısı.
Sevdanın, ciğer sancısı.
Hiç bitmeyen, bir kalp ağrısıyız.
Bir biçimde yok olan..
Zamanın izah edemediği.
Hafızadan dışarı çıkmayan.
Dudaktan dökülemeyen.
Mahrem aşk sözleriyiz.
Biz sevgili;
Bir arzuyuz.
Rastlanmayan, rastlantıyız.
Tesadüf etmeyen, tesadüfüz
Yani, eyleme dökülmemiş,
Hiç başlamayan,
Ruhta yok olan,
Bir hiçiz...

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Aşk-I İstanbul'um

Ey! tarihin payitahtı olan şehir.
Nice sultanlar, krallar, geldi geçti.
Adaletsizliğe oldun sen, panzehir.
Tüm şehirlerden, tarih seni seçti.

Her mahallen, her köşen, tarih dolu.
Sanki uzun, upuzun bir zaman yolu.
Kitaplar, şiirler, öykülerin bitmez.
Sanki yıldızlarla dolu, Samanyolu.

Boğazı çalar, turkuaz dan, safire.
Bu şehir, ikram eder, her misafire.
Ancak zulmedene, mekanı dar eder.
Çok büyük ders verdi, saldıran kâfire.

Şehirlerin şehri, aşkı İstanbul' um.
Hep olmasa da cebimde, param pulum.
Sararsın beni, engin maviliklere.
Her zaman tek sana sevdalı bir kulum.


Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Varoluş Felsefesi

Neyiz biz?,Neden geldik bu aleme?
Yok oluş mu?,Var oluş mu önemli?
Özüne dön, bakma sen, elaleme.
Gözlerin bazen, kalacaktır nemli.

Akıl ve mantık, süzgecinden geçir.
Bilimi, maddeyi, sonsuz evreni.
Tüm insanların, arasından seçil.
Tamamla, yolculuktaki devreni.

Gözün gördüğü, parasal değerler.
Özün ördüğü, yarasal eğerler.
İç dünyanda sana, yol gösterecek.
Bazen bilinmeyen, tüm meğerler.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL