Öyle büyük ki sevgi.
Özündedir gerçeği.
Kantar ile tartılmaz.
Metre ile ölçülmez.
Sevgi veren canından.
Hayat veren kanından.
Hepsinin budur özü.
Görür sevenin gözü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yarime bir türkü yaktım.
Geliyor mu camdan baktım.
Saçına al güller taktım.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Yarim bahçede çalışır.
İpleri dolu çamaşır.
Yar sevdiğine alışır.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Yarim giymiş ipek gömlek.
Ocakta pişer al çömlek.
Yüzüme güldü tam felek.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yetim bir çocuk olarak, doğdu.
Tam altı yaşında, öksüz kaldı.
Amcası ve dedesi büyüttü.
Alemlere, güneş gibi doğdu.
O gençken, ticarete atıldı.
Etraftan, El Emin, adı aldı.
Dürüst, ticarete, örnek oldu.
Bak, alemlere, rahmet oldu.
Etrafına, tebessüm ederdi.
Çocukları, ayrı bir severdi.
Gönüller, almaya başlayınca.
Rabbi ona, peygamberlik verdi.
Kur'an-ı kerim, ona vahyoldu.
Hira' da bazen gözden kayboldu.
Rab'binden gelen bütün emirler.
Kur'an-ı kerim'e hep nakşoldu.
Yaşamı boyunca, adil oldu.
Bütün gönüllere, aşkla doldu.
Herkes, tabi olmaya, başladı
Onun gittiği yol, kutsal yoldu.
Rabb'e inanmaya, davet etti.
Müşrikler, sapıttı, puta taptı.
İslamiyet için, cihat yaptı.
Saldiran Kâfire, savaş açtı.
Örnek oldu, hayatı boyunca.
Kız çocukları oldu, boyunca.
İnsana, her zaman, değer verdi.
Çünkü o, en yüce, peygamberdi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir çay koysan da, seninle, içsek sevgilim.
Dışarda hava soğuk, bak, sıcak demliğim.
Sen, çayı bardağa döksen, içini bana.
Sohbete başla, de ki; nerede gençliğim?
Çayın lezzeti, damakta, bir tad bıraktı.
Gözden ırak olan, gönülden de, ıraktı.
Sen hep, dizimin dibinde ol, sevdiceğim.
Demlikten, sanki çay değil de, sevda aktı.
Sohbet devam ettikçe, demlendi aşkımız.
Sevgi ile, anlam kazandı, bakışımız.
Bardak bardak, sen doldu, bütün yüreğime.
Bu aşka, bak senle, en çok, biz yakışırız.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL