Sığınaksız Şiiri

kemallettin Çok beğendim

Huzur Yağsın

Gerçek hayat bulur bu şairin dudaklarında
Anlam gark olur şiire kaybolur uyaklarımda
Manalar ellerimde batıl ayaklarımda
Yol cehennemeyse iki damla yaş belirir yanaklarımda
Heyhat uyan sabah bir efkar kapladı gecelerimi
Yüzümü kaldırıyorum hüzne daldırıyorum hecelerimi
Sezme acılarımı kahrolursun,hep hatırla gülünce beni
Üşüyünce umutlarım yakıyorum düşüncelerimi
Zaman çaldıkça dünlerimi hasretle tanıştım
Huzuru ulaşılmaz bulunca kaybetmeye alıştım
Mutluluk bir kelimeydi sadece ve ben üstünü karalardım
Anahtarı sanki elimdeydi tutabilsem o kapıyı aralardım
Keder bedenime atılmış ne elim bir düğümdür
Ben yas tutarken sanki o gün her yerde düğündür
Ömrüm ölüme gömülüdür Azrail hayat görünümlüdür
Hatalarım çok,hayat bana neler yaptırırsın sen
Yaklaşma bana şeytan seni saptırırım ben
Hayat bu işte başlar ve biter bir tabutun arkasında
Boğulup gidersin anlamazsın dünya kavgasıyla
Pişer kavrulur insan sonunun korkusuyla
Can kafesimden taştı ölüme göz kırptı
Bu yalancı dostluklar beni yalnız bıraktı
Gül insan doyasıya yanakların kuraksa
Yani acı hüzün keder senden çokca ıraksa
Mutlu olacağım bende dert peşimi bıraksa
Neden tükenir umut neden gökkuşaklarım kararır
Neden cehennem dünyada dört mevsim yaşanır
Ey hayat beni sıyır bütün benliklerimden
Acıları sızıları ayır gönlümden ve bedenimden
Ayır ki kurtulayım kaderimin elemlerinden
Huzur yağsın gökyüzünden ve sırılsıklam olayım ben...

Ömer Taşkıran

Ömer TAŞKIRAN

Yaz Duvarlara

Yaralarım var sayısını unuttuğum
Bir gül kadar taze dikeni kadar acı
Yersiz yurtsuz ruhum bulamaz özünü
Kıldan ince yolları geçtim yoruldum
Külümü savurmuş günümü rezil etmiş dünya
Kırılan kalpten daha perişan halim
Dostu bıraktım insana ihtiyacım var
Oklarını topladım bende ki senin
Ve hiç sana benzemiyor bende ki sen
Acıma katık olmuş hüzünlü düşlerim
Bu yüzden hep düz yolda düşüşlerim
Anladım yakacak seni,bana gidişlerim
Yaz duvarlara ne çok sevdiğini beni
Bil ki demiri eritti sana gelirken özlemim
Kalbime gelmiyor artık bir damla huzur
Yolumuzda sonumuzda deli karanlıklar
Sonunu bilmek ne acı güzel başlayan hikayenin
Ne kötü gelenin gideni aratacağı gerçeği
İnsanda para gibi geçmeyecek
Tutmayacak sahte gerçeğinin yerini...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN

Umut Günleri

Ölçtü biçti kalemim hudutsuz vezinleri
Şiirlerde hedef aldı gafil rezilleri
Bu yürek çok düştü ama hiç ezilmedi
Dünyanın bitmeyince güzleri gönül hüzünlenir
Her buruk şiirde akla masumun yüzü gelir
Bu manayla canlanın zulme alışmayın
Ömürler batakta her karışta bir mayın
Aşılayın savaşmayı değil barışmayı
Batılı kat etmeyin doğruluğu karışlayın
Refahın gülistanı döndü sahra çölüne
Hasret kaldı baharlar o eşsiz güllerine
Sessiz çığlıklar zalimin kondu ellerine
Umut günleri döndü keder günlerine
Kundaklandı hayaller yıkıldı tüm kaleler
Saklandı hileler yasaklandı hak yola seferler
Şeytanlaşmış beyinler garibana sapladı mızrağı
Sanki nuh tufanı su altında kaldı edep dağı
Müslüman artık bağır sapmışları yola çağır
Tevhidi haykır duysun kulakları doğruya sağır
Ziyan olmuş gönlümüz isyan etmişiz Rabbe
Düşmüşüz ne acı gaflete gaddarlık üşüşmüş kalbe
Yakmışız yıkmışız hayatları umutları
Gökyüzünü kaplamış bedbahtlık bulutları
Uyalım Kuran'a uyanalım rüyadan
Farksızdır dünya boş bir hülyadan
Yaklaş niyaza uzaklaş riyadan
Tutunamazsın imana koparsan hayadan
Müminler gerçeği fark etmeli cenneti hak etmeli
Nefisler dize gelmeli kötülük yürekleri terk etmeli
Bu zulüm cana tak etmeli zalimin kıyımı bitmeli
Huzur kederi tüketmeli Müslüman Avrupa'yı titretmeli...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN