Eğitim Sitesi

Sitem Şiiri

Sitem

Ufkumu sardı kapkara bulutlar

Söndü gitti o güzelim umutlar

Kötüler toplanmış halay başına

Ben kan ağlarım, onlar bayram kutlar.



Sormayın gardaşlar yaram derinden

Yoruldum, sıkıldım, bıktım ilinden

Kargalar anlamaz bülbül dilinden

Mor güller kahrolur, kozalar patlar.



Sabır taşım çatladı beklemekten

Gurbet ellerinde hasret çekmekten

Bizlere pay düşer mi hiç gülmekten

Acılarım artar, dertlerim katlar.



Bunca yıldır verdiğimiz emekler

Kimler, kimden, nerde ,bilmem ne bekler

Bir söz ile kırılırmış yürekler

Gönüller burkulur, sineler çatlar.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

Aşık SEYHANÎ Bu akşam ilk sizin şiirinizi okudum.Siteminizde çok haklısınız.Hesabımıza hep acı düşüyorsa düzeltilmesi gereken çok durum var demektir.Malumunuz: Keser döner, sapı döner;bir gün gelir hesap döner.Umutlu ve mutlu olun.

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Kafkasyam

Ayrı düştüm vatanımdan,yarımdan

Kafkasyam, baharım öz diyarımdan.

Anlamaz oldum dil, töre, arımdan

Kafkasyam, baharım, öz diyarım



Kırıldı kanadım, sarardı yaprağım

Nerde vatanım, kendi öz toprağım

Seslenin artık, yükselsin bayrağım

Kafkasyam, ilkbaharım, öz diyarım.



Gül kokuyormuş, göremedim dağını

Kanla sulamışlar kutsal toprağını

Bekliyor beni açmış kucağını

Kafkasyam, ilkbaharım, öz diyarım.



Haber ver nerde yamçılı nartlarım,

Bir zamanlar şahlanan kıratlarım,

Şeyh Şamillerim, Hacı Muratlarım?

Kafkasyam, ilkbaharım, öz diyarım.



Uç ak güvercinim, uç dağlarından

Haber eyle Dağıstanım, sanımdan

Öz vatanım, şahdamarım, canımdan

Kafkasyam, baharım, öz diyarımdan



Gül-bülbül misali aşığım sana

El açıp yalvarıyorum yaradana

Ya Rab! kavuştur beni vatanıma

Kafkasyam, baharım, öz diyarıma

Ahmet ALPTEKİN

Dut Ağacı

Kale içerisindeydi asıl soyun,

Dört kolun vardı, dört yana uzardın.

Yüksek değildi, kısacıktı boyun,

Şöyle böyle üç dört metre kadardın.



Arkadaşın yoktu,çevren bomboştu,

Denize yüz adım mesafedeydin.

Üzümsü meyven ne kadar da hoştu,

Bağdaki dutun yavrusu gibiydin.



Meyvelerin kankırmızı, kapkara,

Her gün biraz daha olgunlaşırdı.

Koşar uzanırdık yüklü dallara,

Kanın üstümüzde iz bırakırdı.



Çok kere dayak yerdik annemizden,

Üstümüz başımız kirlendi diye.

Yine de gelir, vazgeçmezdik senden,

Sen de bizi beklerdin o tepeye,



Van gölü, altın kumsal ve kara dut,

Bizim için asla vazgeçilmezdi.

Geldi geçti kalmadı eski umut,

Çocukluğun verdiği bir hevesti.



Son gördüğümde bir dalın kalmıştı,

Kurumuş, hayalete benziyordun.

Yıllar herşeyi elinden almıştı,

Derdin belli, geçmişi özlüyordun.



Ne üzülürsün canım dut ağacı,

Dünyaya kazık çakamazsın ya.

Bilirim dostlardan ayrılmak acı,

Olsun, sonunda toprak olmak varya.



İşte o zaman başka bir varlıkta,

Canlanır birleşen hücrelerimiz.

Uzak değil belki de çok yakında,

Seninle yeniden bütünleşiriz.

Ahmet ALPTEKİN

Yüksek Semalar

Yüksek yüksek semalar

Hatırlatır Allah’ ı

Gözü yaşlı sofular

Hatırlatır Allah’ ı



Topal topal sinekler

Bir yerden emir bekler

Arılar kelebekler

Hatırlatır Allah’ ı



İnsanın efendisi

Sardı bizi sevgisi

Kâinatın kendisi

Hatırlatır Allah’ ı



Şimşeklerin çakışı

Irmakların akışı

Anaların bakışı

Hatırlatır Allah’ ı



Ebubekir Ömerler

Osman ile Aliler

Degâhtaki veliler

Hatırlatır Allah’ı



Mabetlerin duruşu

Devrişteki o huşu

Kalbimin her vuruşu

Hatırlatır Allah'ı



Merkür ,Venüs, Jüpiter

Her dönüşte Allah der

Gözümdeki nur ve fer

Hatırlatır Allah’ ı



Alptekin söyler sözü

Kavrulur yanar özü

Sırla dolu gökyüzü

Hatırlatır Allah’ ı

Ahmet ALPTEKİN

Sitem Şiiri