Hangi ayna denktir?
Gözlerinden yansıyışıma.
Söylesene
Hangi çiçek, senin kokundan evlâ?
Yâhut hangi yıldız yarışabilir ki ışığınla,
Ve hiç kirlenir mi yıkanan, o göz pınarlarında?
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN
Bir sonbahar gecesinde bulsunlar beni.
Karşımda deniz olsun,
ortasında kulesi kız olan...
Ve yapraklarını üzerime hafifçe serpiştiren ağaç ,
Yarı ölü bedenimin tam arkasında dursun.
Üzerinde bulunduğum bankın tüm soğukluğunu ,
Vücut ısım yüz tutsun.
Sadri Alışığın "buda mı gol değil? " derken ki yüz ifadesi
belirginleşsin yüzümde,
yüzüm kaskatı olsun.
Sol elim her zaman ki gibi cebimde.
Sağımda çay bardağım, son bir damla kalsın içinde.
Ve sigaram yanarken sağ elimde ,
Süngerin yanışını hissetmediğim an
Bulsunlar beni bir sonbahar gecesinde.
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hangi ayna denktir?
Gözlerinden yansıyışıma.
Söylesene
Hangi çiçek, senin kokundan evlâ?
Yâhut hangi yıldız yarışabilir ki ışığınla,
Ve hiç kirlenir mi yıkanan, o göz pınarlarında?
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN
Bilmiyorlar seni,
Sendeki gerçeği..
Bilmesinler zaten,
Gülüşünde yatan cenneti.
Çıkma sen dışarı geceleri.
Görmesinler seni,
Asmasın yıldızlar, Ay'a kendilerini.
Güneş'e hiç görünme zaten,
Görürse kıskanır, ısıtmaz hiç kimseyi.
Bilsem de anlatamam seni,
Ki sadece ben değilim.
Ne Âsaf yazabilir, ne de Süreya seni..
Nâzım Hikmet görseydi eğer,
Sevebilir miydi hiç Celileyi, Pirâyeyi,
Yâhut Münevveri,
Olabilir miydi Vera, Nâzım'ın son eşi...
Betimlemek gerekirse seni,
İlk konudur kirpiklerinin
Göz kapaklarındaki dizilişi.
Benzetiyorum tıpkı,
Papatyanın yaprakları gibi,
Hem âhenk içindeler,
hem de anlamı gibi
Saf ve temiz sevgi...
İnsanoğlu riyâkardır,
Sever ama kopartır çiçekleri !
En iyisi sen dinle beni.
Kirlenmiş bu dünyada,
Hiç bilmesinler seni.
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN
Geceleri daha bi kasvetli olurmuş ruhlar.
Bilinmez ayazından mı karanlığından mı gecenin.
Belki de bahanesidir gece, ruhun fıtratı kasvetlidir...
Geceleri daha bi dertli yazarmış kalemler,
Çaylar daha bi demli içilirmiş geceleri.
Belki de bahanesidir gece, ruhlar hüzne meyillidir...
"Visal" Rıdvan Coşkun
Rıdvan COŞKUN