Toprak Olayım
Kapandı kapılar Kader diyerek
Hep gönül kırdılar bilmeyerek
Mahşere ya yarım var ya da çeyrek
Bir yalanım varsa toprak olayım.
İnsanlar kul olan kullara taptı
Bilip bilmeyerek yolundan saptı
Kişi onurunu paraya pula sattı
Bir yalanım varsa toprak olayım.
Elif gibi olmak er de yürek ister
Er kişi Rahman’dan umut mu keser
İnsan aldanmış bindiği dalı keser
Bir yalanım varsa toprak olayım.
Bu dünya han misali gelip gidersin
Kimine emmi kimine de dayı dersin
Rüzgar ekersen elbet fırtına biçersin
Bir yalanım varsa toprak olayım.
Ölmem mi? Kul okyay ölmem mi sandın?
Eğer öyle ise bil ki sen de aldandın
Muhammet aşkından başka bir aşka mı yandın?
Eğer öyle ise kahrolayım-kahrolayım
Hanifi OKYAY 05.04.2019 / 23:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hasret Kokar Gece
Ay doğar şavkı vurur dağlara!
Efkar basar hüzün çöker gonüme.
Güneş batar gece çalar kapımı;
Damla-damla yaş süzülür yüzüme.
Dolu vurup kırdı körpe dallarımı
Senden başka soran olmaz halımı
Kimse sarmaz gonümde ki yaramı
Her nefeste hasret çöker içime.
Sen gideli garip gonüm ağır yaralı
Her yanım dert katar-katar sıralı
Sen gurbetin yari oldun olalı
Buram-buram hüzün çöker içime.
Kul Okyay sensiz güler mi sandın?
Bilmem gidip ellere mi bağlandın?
Sen gidince gonüm unutur mu sandın?
Hasret kokar gece uyku girmez gözüme.
Hanifi OKYAY 13.11.2018 /11:20
Hanifi OKYAY
Gülom
Eser deli boran da, canım yollar kapanır!
Seven yar için gülom, her cefaya katlanır.
Bu deli gönlüm de, canım gün gelir uslanır;
Arar bulur da seni, gülom yar deyi-deyi.
Seherin vaktinde, canım şafak sökerken!
Destur alıp da, gülom kuşlar öterken:
Herkes sevdiğiyle de canım yatarken;
Burkulur yüreğim de gülom yar deyi-deyi.
Sen bal isen canım arın ben olsam
Meyve veren gülom dalın ben olsam
Yalın ayak bastığın canım yolun ben olsam
Yaşar bedenim de gülom yar deyi-deyi.
Kul Okyay da canım hasretinle avunur
Her ne olsa da gülom seni savunur
Ser beden de canım yanar kavrulur
Yanar durur da gülom yar deyi-deyi.
Hanif OKYAY 26.04.19 / 09:37
Hanifi OKYAY
Kalıbına Bakan Adam Sanır
Nerede yetiştin sen böyle be dayı
Ormandan mı kaçtın ne ayı oğlu ayı?
Sandım ki o yaratmış bu dünyayı
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Emmi diyecektim varmadı dilim
Evde ne hasır var nede bir kilim
Yan gelip yatarmış yedi iklim
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Meteliğe sıkıyor her dem kör kurşunu
Fiyakası o biçim beğenirler duruşunu
Mekanı yok veremez heç borcunu
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Dedim ki sen ne iş yaparsın be adam?
Dedi ki vatan millet benim davam!
Kokar nefesi belli ki yediği kuru soğan;
Kalıbına bakıp da adam sanmıştım.
Devlet verir o yan gelip yatarmış
Fırsatını bulsa anasını da satarmış
Katırlarla bir arada handa yatarmış
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kendisi bir kapıda karı bir kapıda
İkisinin de kafası aynı düzen yapıda
Çoluk çocuk dersen dilenci sokakta
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Sorsan Kemalist Türk milliyetçisi
Çok okumuş sanırsın tarih bilimcisi
Dinleyip anladım ki mason elçisi
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kul Okyay der ki! Edebi yok bunların
Yatacak yeri de yok cana kıyanların
Hele kul hakkını çalıp çırpanların
......
Hanifi OKYAY 11.08.2018 / 21:00
Hanifi OKYAY
