Aramıyordun onu, sormuyordun…
Ayrılmıştın ondan, niyetin kötü değildi belki,
Sadece bunalmıştın, uzak durmak istiyordun…
Arıyordu, açmıyordun, mesaj atıyordu her gün,
Cevaplamıyordun…
İşi uzatmayacaktın aslında ama
Sonra karar değiştirdin.
Seni seviyordu, âşıktı biliyordun…
O yüzden önemsemiyordun pek fazla…
Bir ara mesajlarını kesti.
Yokluğunu fark etmedin bile…
Sonra sana bir haber geldi :
“O öldü” !
Duydun, ilk önce inanmadın
“Yok be” dedin…
Ama merak da ettin, mesaj attın, cevap yok…
Aradın, ulaşamadın…
Soruşturdun biraz, gerçekten de doğruymuş…
“O” artık yaşamıyormuş!
Birden gözlerin doldu… Kalbinde bir sancı başladı…
Bir baktın ki hıçkırıklarla ağlıyorsun…
Onun yokluğunu fark etmiştin…
Aslında seviyormuşsun, neden ayrılmışsın!..
Sorup duruyorsun kendine,
Cevap bulamıyorsun kalbinde…
Ama her ne kadar göremese de
Onun istediği olmuştu sonunda!
Artık unutmayacaktın onu,
Unutamayacaktın asla!!!
Tuğçe BAŞOL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hangi şiirim anlatabildi ki duygularımı
Gözyaşlarım kadar gerçekçi?
Hangi şarkı karşılayabildi
Hıçkırıklarımın samimiyetini?
Ve hangi gülen yüzüm sulu gözlerim gibi
Seni ne kadar sevdiğime ikna edebildi?
Asıl şimdi soruyorum!
Hangi gözyaşı seni bana getirebildi ki…
Gör! İşte böyle imkansızsın!
Tuğçe BAŞOL
Sevmek… Zor geliyor! . .
Üzmeye hakkım yok kimseyi!
Sen anlamayacaksın bu cümleyi,
Çözemeyeceksin belki;
Tıpkı beni anlayamadığın, çözemediğin gibi!
“Bencilin teki” oluyorum yavaş yavaş gözünde,
Sana bekle, sabret demeye de yok yüzüm…
Çaresiz misin? Dayanamıyor musun ?
Beni neden hiç düşünmüyorsun?!
Gün geçtikçe birilerinin canını yaktığımı bilmek
Kolay mı ?
Bu kalp yoruldu artık, bu beden yıldı
İçimdeki sonsuzluk tükendiii !
Yeter artık ızdırabın…
Sana döndüğümde yine acı çektirmeyeceğime
Bir inansam… Tek saniye durmam !
Senden sadece şunu isteyeceğim
Benim aşkımı benden dilenme,
Allah’tan dile…
Bütün kalbinle…
Tuğçe BAŞOL
Aramıyordun onu, sormuyordun…
Ayrılmıştın ondan, niyetin kötü değildi belki,
Sadece bunalmıştın, uzak durmak istiyordun…
Arıyordu, açmıyordun, mesaj atıyordu her gün,
Cevaplamıyordun…
İşi uzatmayacaktın aslında ama
Sonra karar değiştirdin.
Seni seviyordu, âşıktı biliyordun…
O yüzden önemsemiyordun pek fazla…
Bir ara mesajlarını kesti.
Yokluğunu fark etmedin bile…
Sonra sana bir haber geldi :
“O öldü” !
Duydun, ilk önce inanmadın
“Yok be” dedin…
Ama merak da ettin, mesaj attın, cevap yok…
Aradın, ulaşamadın…
Soruşturdun biraz, gerçekten de doğruymuş…
“O” artık yaşamıyormuş!
Birden gözlerin doldu… Kalbinde bir sancı başladı…
Bir baktın ki hıçkırıklarla ağlıyorsun…
Onun yokluğunu fark etmiştin…
Aslında seviyormuşsun, neden ayrılmışsın!..
Sorup duruyorsun kendine,
Cevap bulamıyorsun kalbinde…
Ama her ne kadar göremese de
Onun istediği olmuştu sonunda!
Artık unutmayacaktın onu,
Unutamayacaktın asla!!!
Tuğçe BAŞOL