Burhan AYDIN GOBEL SEN BERBATSIN YAV HASTA OLDUM SİİRLERİNE
Utanıyorum
Seneler geçti tükendim heyhat
İçerim karanlık içerim berbat
Hocama talebe üstaza evlat
Olmadım kendimden utanıyorum
Dünya yalan lafı yalan değilmiş
Eğilen ağaçlar yaşken eğilmiş
Kulplarım kırılmış dibim delinmiş
Dolmadım kendimden utanıyorum
Yolum düşmez oldu beyti mamura
Afyon karıştırdım una hamura
Nuri imanımı toza çamura
Buladım kendimden utanıyorum
Örnek aldım imrendim tağutları
Secde ettim Allah sandım putları
Yüreğimde fitne fesat otları
Yolmadım kendimden utanıyorum
Huşuyu kalp ile secdeye varıp
Ağlayıp sızlayıp hakka yalvarıp
Nolacak adem diye sararıp
Solmadım kendimden utanıyorum
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:
Rezil eder bir kem surat
Ne makam ne uzun hayat
Ne mal mülk nede saltanat
İlle huzur ille huzur
Kucağımda çocuklarım
Sözümü dinliyor karım
Bu dünyada bütün varım
İlle huzur ille huzur
Para dersen uçar gider
Makam mevki bir gün biter
Öz evladın rezil eder
İlle huzur ille huzur
Ne uşaktan yakınırım
Ne hırsızdan çekinirim
Bir Allah’tan sakınırım
İlle huzur ille huzur
Tuzsuz aşım dertsiz basım
Samimi arkadaşlarım
Çocuklarıma mirasım
İlle huzur ille huzur
Ne yanarım ne sönerim
Nede kadere söverim
Yatar kalkar şükrederim
İlle huzur ille huzur
Adem GÜLEÇ
Başımda bir beyaz tel ölümün habercisi
Başımda bir beyaz tel elçinin birincisi
Parlıyor karanlıkta gökteki yıldız gibi
Utanıp eğiliyor gelinlik bir kız gibi
Utanma utanacak biri varsa o benim
Sen nurunla aydınlat aydınlansın bedenim
Koparmıştım ipimi şaşırmıştım yolumu
Hızır gibi yetiştin tutuverdin kolumu
Aman adem bir düşün gittiğin yol yol değil
İstikamet ovaya uçurum yar çöl değil
Çölde susuz kalırsın yardan yuvarlanırsın
Nurum kılavuz sana bakıp ayarlanırsın
Nedir bu uyuşukluk perişanlık dalgınlık
Gayret et gel peşimden yolun sonu aydınlık
Dizlerimde derman yok,yüreğimde ağırlık
Ne görme var ne duyma hem körlük hem sağırlık
Biri tutuyor beni boğazımda eller var
Aynada bir canavar ellerinde güller var
Güller mi dile geldi yoksa beyaz saçım mı?
Yüreğim tutuşuyor yanmak benim suçum mu?
Bir tane beyaz saçın ettiği işe bakın
Birine güç yetmedi oldular kırka yakın
Teslim oldum pes ettim ipin ucu sizlerde
Çekin götürün beni o mukaddes izlerde
Adem GÜLEÇ
Deni merkep gibi inat eyleme
Diline sahip ol küfür söyleme
Şu yalan dünyayı baki belleme
Sonu cehenneme düşersin dedim
Sabah sabah gene çatmışım dedi
Garibi yoksulu hiç gözetmedin
Zekatı vermedin faizi yedin
Acı zehir içtin şerbet belledin
Kerem etti Allah ölmedin dedim
Herhalde mübarek zatmışım dedi
Sen doymuşun fakir yesin birazda
Sonra fayda etmez malın mezarda
Çocuklar perişan babalar darda
Ümmeti Muhammet nolacak dedim
Ben kendi derdime düşmüşüm dedi
Yalan dünya için kora düşersin
Kendi zatın için kuyu deşersin
Bu dünyadan ora çıplak göçersin
Zamanında sana söyledim dedim
Süs konuşma zaten batmışım dedi
Adem GÜLEÇ