Mahmut Nazik Eline yüreğine sağlık Elif Hanım.. Herşeye rağmen hayat güzel değil mi.. Mesele her şeye rağmen varım deme cesaretini gösterebilmekte. Gururun esiri olmamakta. Güzel dizelerdi...
Var Mısın?
Var mısın? Yarına yarınlara
Var mısın geçmişin izlerini silip
Yeni hayata merhabaya
Var mısın kırlarda dağlarda
Kelebeklerle oynayıp
Papatyalarla fal bakmaya
Seviyor sevmiyor ve seviyor
Kumsalda yalın ayak el ele dolaşmaya
Denizleri kucaklayıp maviliklere dalmaya
Bulutlara karışıp saklambaç oynamaya
Göküzüne resimler yapıp kanatlar çırpmaya
Gök kuşağına salıncak kurup mutluluğa salınmaya
Var mısın tüm bunları yaşamaya yaşatmaya paylaşmaya
Hayata kocaman kocaman haykırmaya
Seviyorum seni hayat
Seviyorum umutlar
Seviyorum yarınlar
Seviyorum demeye var mısın
Elif KAYA Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Elif KAYA Şiirleri:
Köyüm kartal yuvasıdır dağ başında kurulu
Kışları sert boyunca kar gecesi ayaz
Fırtınası dağları taşları söker yıkar
Baharı bahardır çiçekler kokar
Dereleri çağlayan köpük köpük coşar
Koyunu kuzusu ağıllar dolusu
Çobanları karabaşlar
Koyun kuzu meleşir ta yüreğinin içini titretir
Yazları ekini elması kirazı şeftalisi
Buz gibi taze nefes havası
Düğünleri bayramları sevenleri sayanları
Güz ekinler derilir sergiler serilir
İnsanları da mevsimleri gibidir
Bahar kokar mis kokar duyguları his kokar
Fırtına koparır ayaz tutar buz tutar
Sis tutar pus tutar yas tutar
Yazları eli açık cömerttir sınırsızca
Bir mevsim güzdür yaprak döker çiçekleri solar
Hazan olur viran olur ümitler solar
İşte o mevsimler köyümün son mevsimi olur
Hezeyanı heyelanı olur
Bahar kokmaz fırtına kopmaz
Pus tutar sis tutar ve sonuçta cehalet yutar
Köyümü ta yüz yıl öncesine götürür
Elleri tutmaz gözleri görmez aklı ermez olur
İşte bu mevsim köyümün son mevsimi olur
Okul nedir neye gereklidir bilmez
Çocuk nedir ne için yapılır düşünmez
Gelecek nedir neler yapılmalı sormaz
Sisler kara dumanlar çöker başlarına ayaklarına yüreklerine
Ne yol bulur ne yön ne de yarın düşünür
İşte bu mevsim köyümün hiçliği olur
Sesi yürekleri dağlayan karabaşa teslim bir köy olur
O köy işte böyle bir köyüm olur
Elif KAYA
Ne analar gördüm eli ayağı öpülesi
Ne babalar gördüm kulu kölesi olunası
Ne atalar var uğruna ölünesi
Ne analar babalar var tenini toprak doyurası
Çocuk hasta olmuş hiç elini koymamış alnına
Hiç açmamış kollarını açabildiğince sarılsın ona
Hiç tutmamış elinden hadi bakkala gidelim
Hiç bakmamış üstüne başına yırtık ayakkabısına
Bunlar eskimiş mi ne yenisini alalım sana
Hiç atmamış kucağına bak bu çikolata senin
Hiç bindirmemiş omzuna bak koca adam oldun
Hiç vermemiş eline harçlık bak bunu senin için kazandım
Diyor ya hani bir de ben babayım
Aslında çok güzel laflar nasihatler ediyor
Bir konuşmaya başlayınca insanın ağzı açık kalıyor
İşine sıkı sarıl adam gibi adam ol diyor
Ama düşünmüyor ki üzüm üzüme baka baka kararır
İnsanlara nasihat değil örnek olabilmek gerekir
Oysa her gün evine bir gelişi var ki
Kah içmiş kah düşmüş kah yıkılmış bir yol ortasına
Ya da bir duvar dibine yanına almış bir iki şişe
Naralar atıyor konu komşu tuh diyerek bakıyor
Bakın lan bakın ben babayım ben kocayım ben adamım
Eve her girişinde orayı cehenneme çeviriyor
Saygı sevgi duyun bana diyor sallana sallana
Bilmiyor ki ısmarlama olmaz bunlar hak edersen alırsın
Böyle ana babaların tenini ana baba olamadan toprak doyursun
Elif KAYA
Bir yerlerde saçılmış bir avuç toprakla tohumcuk
Toprak susuz tohum susuz ümitsiz
Ne yok oldular ayaklar altında
Ne can buldular karanlık kuytu köşelerde
Susuzluğa bulunmuşluğa inat
Direndiler yıllarca yeşerme arzusuyla
Bir gün bir yağmurla fırtına
Karıştırdı tohumu toprağa
Islandılar bir damlada
Toprağa tutundu tohum
Ağırdan ağırdan gizlice
Yeşerdi kendince için için
Filizlendi oracıkta
Kök saldı boylandı
Yapraklandı çiçeklendi zamanla
Kuru bir tohum kuru bir toprakta
Can oldu bir damlacık can suyuyla
Hayat oldu yaşam oldu
Bir avuç toprak bir tohumcuk bir damla can suyu
Ümidin bittiği yerden yeni bir ömür oldu
Elif KAYA