Bu Gün Şiiri

Ecelim

Ne umutlarla geldim sana

Sen benim için sığınacak bir liman

Yaslanacak bir dağ olacaktın

Tüm kötülüklerden koruyacak bir melek

Zorluklarda güç kuvvet olacaktın

Hayalimiz umudumuz planımız beraber olacaktı

Hani bir ömrü paylaşacaktık

Yemin etmiştik iyi günde kötü günde beraber

Destek olacağımıza birbirimize

Sana geçliğimi ruhumu bedenimi verdim

İki tane bebeğimiz canımız kanımız

Ortak hayat bağımız kopamaz derdim

Bilemezdim ki bir gün senin ecelim olacağını

Elif KAYA

Bu Gün

Bu gün unutmak istedim seni sana inat

İnandırmak için kendimi

Sensiz de mutlu olabileceğime

Sinemaya gittim sahili dolaştım

Dalgaların kuşların sesini dinledim

Martıları yakamozları

Gün doğum ve batımını izledim

Gökyüzündeki renkleri saydım

Tablolar yaptım rengarenk renk

Seninle ya da sensiz ne fark ederdi ki

Nasıl olsa ben değil miyim?

Denize âşık gök yüzüne tutkun olan

Ben değil miydim mutluluktan boğulan

Ne fark ederdi ki Seninle ya da sensiz

Ama biliyor musun sensiz ben değilmişim

Ben seninle benmişim

Şimdi deniz boş gökyüzü boş

Meğer ben sensiz bomboşmuşum

Ben seninle sarhoşmuşum bir tanem

Elif KAYA

Pişmanlık

Yanmalı mı geçen zamana

Pişman olunmalı mı bilmem

Arada bir de olsa dönüp

Derin bir iç çekerek bakmalı mı

Yoksa hiç yaşanmamış mı saymalı



Ne kadar çok şey var hatırı sayılacak

Sıcacık yürekler düşler hayaller umutlar

Bakarken içi gülen gözler

Durması için dua edilen zamanlar

Bir tas sıcak çorba bir fincan kahve



Biz ne kahveyi sevebildik ne de zamanı

Ne kahvenin hatırını saydık ne zamanın değerini bildik

Ne sevgiyi sevdik ne mutluluğu özledik

Hepsini öyle umarsız savurduk ki bozduk dağıttık

Kalanları yüreğimizin en kuytu köşelerine hapsettik

Yok ettik tükettik yok olduk tükendik

Hüzün olduk hazan olduk viran olduk

Sonbaharda dalından kopmuş sararmış

Sele karışmış bir çift yaprak olduk





Elif Kaya

Elif KAYA