Vurdukça Mızrap Tellere
Vurdukça mızrap tellere
Nağmeler bana “yar” dedi
Hasretle baktım yollara
Turnalar gelmen zor dedi
Sensiz günler kara bağlar
Ağlar durur dakikalar
Takvimdeki tüm sayfalar
“Daha çok yıllar var dedi
Ufka çöken kara sisler
Uzaklarda seni gizler
Sevdayı bilen seyisler
Hasret atını sür dedi
İnce gönlü kırık dökük
Bir aşık ki boynu bükük
“Feleğin insafı sökük,
Sevdanın gözü kör” dedi
Nasıl dayandım yıllara
Senden uzak dura dura
Gurbet sabrı soktu zora
Sevda: “yükün ağır” dedi
Girmişti şeytan kanıma
Kıymak istedim canıma
Koydum namluyu alnıma
Bildiğim bir ses “dur” dedi.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Adam
Adam güneşi kucakladı
Alışınca cehennemlere
Kendi kalbini bıçakladı
Zahmet vermedi elemlere.
Tütünce sigarası şöyle
Efkar duman oldu, sessizce
Baktı uzaklara hasretle
Gözleri yaş doldu sessizce
Adam Rüzgarı saydı hiçe
Kanlı fırtınalardan sonra
Düşündü yokluğu gizlice
Çekip te giden yardan sonra.
Bulut oldu da her bir derdi
Yanık feryadı göğe erdi.
“Gülümsedi hepsi kaderdi!
Hepsi bir gün gelip geçerdi.
Adam birşeyler sayıkladı
Hummalı gecelerden sonra
Derdi omuzuna yükledi
Kan kusan hecelerden sonra
Adam güneşi kucakladı
Alışınca cehennemlere
Kendi kalbini bıçakladı
Zahmet vermedi elemlere.
Burhan KADAH
Ne Vardı ?
SILIPTE SEVABLARIMI GONUL DEFTERINDEN
YALNIZCA GUNAHIMI SAYACAK NE VARDI .
HATIRALARA VURUP HANCERI DERINDEN
O GUZELIM MAZIYE KIYACAK NE VARDI
KOKMADI MI GULLERIM ASK DENEN BAGINDA
TASIMAMIS GIBISIN BENI YUREGINDE
TAM DA SEVECEK IKEN NEVBAHAR CAGINDA
BENI DE EL YERINE KOYACAK NE VARDI.
BUNCA DERDIN SUCUNU YUKLEYIP KADERE
SONUNU DUSUNMEDEN AYRILDIN YOK YERE.
OZLENEN KAVUSMAYI BIRAKIP MAHSERE
O YEMINLI SOZLERDEN CAYACAK NE VARDI.
BİR GÜNEŞTİ GÖZLERİN PARLARDI IŞIĞIN
SÖNMEZDİ HİÇ ATEŞİ YANARDI AŞIĞIN
ÇIKINCA SU YÜZÜNE YALAN BARIŞIĞIN
GÖKTE YILDIZ MİSALİ KAYACAK NE VARDI
Burhan KADAH
Gazel
Güzel bir yâre düştüm ben ki aşkımdan sefîl oldum
Mükerrem bir nîgar sandım, gûlam düştüm gâfil oldum
Teayyüş kâmı aldım ki câlibtir o can güdaz
Sanırsın sen, ölümden ayrı kaldım, müstakîl oldum.
Garâip bir bedîa ki efsünkâr bulursun hep
O efsunkâr ki zulmettikçe aklımdan zâil oldum.
Giriftârın figân eyler yakışmaz gülruya mihnet
Yeter zulmun cefân, dertlerle ben enîs-i dîl oldum
Nihandır hep nigâhlar yarda, Burhan sezdi çün belli
Vefasız yâr yüzünden, ben de zalimden zelîl oldum.
Burhan KADAH
