Çok muhabbet tez ayrılık getirir.
Aşk şarabı yudum yudum içilir.
Gurbet elde hep yüreğim ezilir.
Yar senden kolay vazgeçilir mi?
Gözden ırak olan, gönülden de olur mu?
Bunca sevda, hasret, birden unutulur mu?
Seven insan, sevmekten yorulur mu?
Yar senden kolay vaz geçilir mi?
Gecelerde duman gibi içimdesin.
Uyku tutmaz hep aklımda fikrimdesin.
Düşüncemde, yüreğimde, düşümdesin.
Yar senden kolay vaz geçilir mi?
Bitse bu hasretlik, kavuşsak artık.
Sevdanın tadına, alışsak artık.
Senle biz aşkta, yarışsak artık
Yar senden kolay vaz geçilir mi?
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen ki; hiçlik makamında
Beni yücelten,
Sonra hiç birşey olmamış gibi
Gidensin...
Sen ki; benim geleceğimdin
Unudumdun belki...
Islak sokakların
Kaybolmuşluğunda
Kaldırımlarda bıraktın...
Tüm umutlarım
Gömüldü oracıkta...
Sen ki...
Bir katil gibi
Kurbanını seçtin
Ve öldürdün beni...
Ve hiçbir şey olmamış gibi
Çektin gittin...
Sen ki...
Bel ki...
San ki...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kimsem yok, çok yalnızım.
İç dünyamda, ıssızım.
Bu yüzden, hep sessizim
Yalın ve kimsesizim.
Dünya çok kalabalık.
Hâkim şimdi zorbalık.
Arkasından, kabalık.
Nerde kaldı insanlık?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL