Eğitim Sitesi

Yokluğun Değil Varlığın Dokunuyor Bana Şiiri

Yokluğun Değil Varlığın Dokunuyor Bana

Yalan biliyorum

hem de büyük yalan,

takmıyorum!

yok yok

içime oturmuş ihanetin.

Her gün onunla demleniyorum.

Belki tarifsiz

döksem de içimi mecalsiz,

biliyorum.

Bitti belki bir şeyler...

İçimde uzayıp giden

bir hasret var.

Sildim seni çoktan

ama silemedim izlerini,

mahşere kalsa hesabım

ya da dünyada bitse...

Verdiğim yılları geç,

senin olsun!

Benden aldığın beni

söyle onu ödeyebilecek misin?

Gitse de gençliğim senle beraber

uzaklaşsam da kendimden,

nefes alan biri var hala burda...

Sensizliği çekiyorum içime

biliyor musun

Beni Çizen!

Zehir oluyor artık hava

bir öldürücü hazmedememezlik çekiyorum içime...

Sen duruyorsun hala

farklı bir yere konsan da,

atamıyorum bir türlü...

Seninle büyümüşüm,

yıllarıma katmışım,

tapmışım.

Şimdi acı bir gülmseme,

huysuz bir adam,

kızgın bir yürek;

senin olduğun

sensiz bir hayat bıraktın bana...

Mery Şiirleri

  

Seni sildm telefon Seni Sildim Telefon

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Mery Şiirleri:

Ahiretliğimsin

Sen gözüme değdiğinde

Kalbimde mızraklar şimşek şimşek çakardı

Sen, evet sendin beni yaşatan!

Sevdiğim, kanlar içinde öldürürken can verensin.



Yalnızlığa mahkum ettin,

Binlerce asırlık bir sevdaydı yaşattığın.

Dengini dünyada bulamam.

Bulmak istemem



Yüreğime işledin kendini körfez körfez

Liman liman, koy koy

Kanımda bir akıntı

Hep akar yaşatır beni senli olmak.



Sensiz kaldım,öksüz kaldım

Sürgün ettin sonsuzluğa

Yırtık ayakkabılı burnu sümüklü yoksul çocuk

Ben ise sana yoksul

senim yok.



Sensizlik fukarası...

Dilendirdin ya beni bu dünyada,

Gururum hedefimin sonsuzluğuna atıldı yayından

Feda olsun sana.

Yalandı o da zaten

Yaşatmamaktı amacı sevdaları.

İnce sızı hep içimdeki...



Sen dünyalık değil ahretliğim ol.

O sen değildin

yaşadığım sen değildin.

Ben seni sonra yaşayacağım hep

Yaşadığım sevdiğim hiç sen olmayacaksın.

Ahirete sakladım seni

Bu dünya yalan dünya

Gerçeğinde sevececeğim seni

Sürgün yerim burası

Hani kader var ya,

Boynumu büken elimi bağlayan.

Hani kalbim var ya seni mahkum eden…

Yine ruh iklimimin rüzgarı olacaksın

Bu dünyada kabir azabım

Ahirette huzurum olacaksın.

Mery

Hınç

Avuçlarıma düşen

İçimden gelen acı su

Gidiyorum, geri vuracak yay gibi.

Ne kadar sert çıkarsam o kadar hızlı döneceğim.



Yalanın anası olmuş gerçeklerim

Ağlaya ağlaya eli boş gidiyorum.

Ve öyle geleceğim buralara.

Şu yalnızlığın dişini çekip

Atsam.

Yolları kısaltıp uzakları yakın etsem.

Uçurtmalarımı yakıp

Seni uçursam göklerde

Yoksun

Yine yoksun

Hala yoksun.

Böyle beklettiğin için

Başkalarına emanet ettiğin için bu küçük çocuğu

Öyle celalleniyorum ki sana

Hıncımı yokluğundan,gerçeklerden, hayattan alıyorum.


Mery

Yokluğun Değil Varlığın Dokunuyor Bana

Yalan biliyorum

hem de büyük yalan,

takmıyorum!

yok yok

içime oturmuş ihanetin.

Her gün onunla demleniyorum.

Belki tarifsiz

döksem de içimi mecalsiz,

biliyorum.

Bitti belki bir şeyler...

İçimde uzayıp giden

bir hasret var.

Sildim seni çoktan

ama silemedim izlerini,

mahşere kalsa hesabım

ya da dünyada bitse...

Verdiğim yılları geç,

senin olsun!

Benden aldığın beni

söyle onu ödeyebilecek misin?

Gitse de gençliğim senle beraber

uzaklaşsam da kendimden,

nefes alan biri var hala burda...

Sensizliği çekiyorum içime

biliyor musun

Beni Çizen!

Zehir oluyor artık hava

bir öldürücü hazmedememezlik çekiyorum içime...

Sen duruyorsun hala

farklı bir yere konsan da,

atamıyorum bir türlü...

Seninle büyümüşüm,

yıllarıma katmışım,

tapmışım.

Şimdi acı bir gülmseme,

huysuz bir adam,

kızgın bir yürek;

senin olduğun

sensiz bir hayat bıraktın bana...

Mery

Yokluğun Değil Varlığın Dokunuyor Bana Şiiri