Ey zalimin kızı!, düştün gönlüme.
Girmez olaydın, şu ahir ömrüme.
Neden girdin ki sen, bilmem gözüme.
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Sevda çekmeyen, bilmez ki bu derdi.
Bu uğurda yollar, hepten tükendi.
Rabb'im bu derdi, neden bana verdi?
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Giyim, zerafet, tek sana yakışır.
Güzelliğinden, hep gözüm kamaşır.
Sana sevdam elbet, bir gün pekişir.
Oy zalimin kızı, çoban yıldızı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hani, seviyorum seni! demek varya.
Bir çırpıda çıkar ağızdan.
Onun altına yatan anlamı, bilir misin?
Sana sahip çıkacağım, seni incitmeyeceğim ve
Seni kırmayacağım demektir.
Oysa, öyle olmadı.
Bu kelime, bir çırpıda, çıktı ağzından.
Ve sonra da, aniden çıktın, gittin, hayatımdan.
Ardına bile bakmadan.
Oysa ne kolay söylüyordun.
Anlamını hiç bilmeden.
Yürekten hissetmeden.
"Seni seviyorum"ları...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dağı, taşı, ovasıyla.
Hep sıcacık, insanıyla.
Eken, biçen, köylüsüyle.
Bir tanesin, Anadolu'm.
Buğdayı ve başağıyla.
Serin, soğuk sularıyla.
O verimli toprağıyla.
Bir tanesin Anadolu'm.
Çeşit çeşit yemeğiyle
Türlü damak, tadıyla.
Bereketli, sofrasıyla.
Bir tanesin Anadolu'm.
Acılı, analarıyla.
Çilekeş, babalarıyla.
Çalışkan, insanlarıyla.
Bir tanesin Anadolu'm.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir gül var ki, hiç göze görünmez.
Bir gönül var, candan, tene bürünmez.
Bu dikenli yollarda, tek yürünmez.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Bağda bir bülbülüm, öterim sesli.
Her yanım renklidir, kanadım süslü.
Bu gün görmedim yari, bana küstü.
Dertli öter dururum, garip garip.
Bazen şakırım, bazen de susarım.
Pınardan içerim, suya kanarım.
Dertlerle kırıldı, kolum kanadım.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL