Antik Çağ tiyatrolarında sunağa verilen ad.
Tezhipte desenin bitiminde, ciltte şemse ve köşebent kenarlarında kullanılan yardımcı süsleme motifi.
Roma vatandaşlarının elbiselerine verilen ad.
Taş ya da tuğladan örülerek meydana gelen bir mimari örtü elemanı. Biçimine göre beşik tonoz, aynalı tonoz, çapraz tonoz, kaburgalı tonoz, yelken tonoz gibi adlar alır.
Açıklamalarıyla 574 Arkeoloji Terimi
Dışbükey profilli sütun altlığı bölümü.
Örtü sisteminde nefleri dik açı ile kesen ve altyapıya da yansıyan birim. Kiliselerde apsisin önünde nefleri dik olarak kesen uzun mekan. Kilisenin planını bir haç biçimine sokan bu mekanda kral galerisi ve kilise orgu da yer alır. Bazı kiliselerde haç biçimli planın doğusunda da ek bir transept bulunur.
Roma'nın Cumhuriyet döneminde halk temsilcilerine verilen ad.
Roma'nın krallık döneminde 'Populus Romanus'u oluşturan üç kabileden her birine verilen ad.
Dor düzeninde metoplar arasında yer alan üçlü dikey unsur.
Bugünkü Yenicekent sınırları içinde kalan antik kent. Bu kent antik Lidya Bölgesi içindedir.
Üç sıralı Yunan kadırgasına verilen ad.
Roma'nın İmparatorluğa dönüşmesinin hemen öncesinde yürütülen üçlü yönetim tarzı.
Scotia'nın Hellencesi.
Kare altyapıdan kubbe eteğini hazırlayan sekizgene geçiş öğesi (tonoz bingi).
Höyük gibi insan yapımı fakat daha dar kapsamlı bir tepeciktir. Höyükten farklı olarak tümülüs, kültürel yapı katmanlarından oluşmaz. Genellikle ahşap ya da taştan imal edilmiş bir mezar odasının üzerine büyük miktarda çakıl ve toprak yığılmasıyla oluşturulan bir mezar-anıttır. Büyük insan gücü gerektirdiğinden oldukça pahalı yapılardır. Bu nedenle de toplumun üst kademesinden insanlar için inşa edildikleri sanılmaktadır. Anadolu'daki en ünlü tümülüs, Gordion'daki Frig Kralı Midas'ın mezarıdır. (İng. Tumulus)
Gövde (ziyaret) bölümü ve örtüsü bulunan mezar anıtı.
Alınlığın üçgen duvarı. Alınlık yüzeyi.
Her şehrin ya da büyükçe yerleşme merkezinin en büyük camii. Cuma namazının topluca kılınması yanı sıra cemaatin bir araya gelmesini gerektiren durumlarda kullanılır. İran'daki adı Mescid-i Cuma'dır.
14. yüzyıl sonunda ilk kez Fransız sarayında beliren bir sanat üslubu. Bir üslup olarak temelde Gotik'e bağlı olan bu anlayışta özellikle manzara ayrıntılarına, hayvanlara ve giysilere gerçekçi bir yaklaşım sözkonusudur. Ama bu gerçekçilik, daha geç dönemin esinini doğadan alan ve Masaccio ile Donatello'nun yapıtlarında anlatımını bulan gerçekçi yaklaşımdan farklıdır.
Taşınabilir eşyalardan büyük, mimari yapılardan küçük arkeolojik oluşumlara verilen ad. Örneğin, bir kamp ya da tandır ateşinin kalıntıları, bir gömüt ya da bir duvar için açılan temel birer unsurdur.
Diğer Arkeoloji Terimleri
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Açıklamalı Arkeoloji Terimleri Sözlüğü