Gövdeden, merkezden veya eksenden uzak olan yüz. Yaprakların alt yüzleri vb.
Karın, böceklerde vücudun son bölümü.
Canlıların cansız maddelerden meydana geldiğini savunan görüş.
Canlılık göstermeyen, cansız.
Açıklamalarıyla 2079 Biyoloji Terimi
Organizmanın yaşam ortamındaki toprak, su, iklim, inorganik maddeler gibi biyolojik olmayan fiziki faktörlerin tümü.
Büyümeyi inhibe eden bitki büyüme hormonu.
Yaprak sapının dip kısmında yer alan, birbiriyle gevşek olarak bağlantılı, ince duvarlı hücrelerden oluşan özel bir tabaka. Bu hücre tabakası, yaprağın bağlantısını zayıflatır ve yaprak dökümüne olanak verir.
1. Bir maddenin enerjiyi veya diğer bir maddeyi emebilme, soğurma yeteneğidir.
2. Bir maddenin deri ve sindirim kanalı mukozası tarafından alınması.
3. Emilim, sindirilmiş besinlerin sindirim kanalındaki epitel hücreler tarafından emilmesi.
Işığın bir maddeden geçerken emilen özel dalga boylarının enerji miktarı için bir ölçü. Her molekül kendine özgü bir absorpsiyon spektrumuna sahiptir.
Sölom boşluğuna sahip olmayan canlılar. Endoderm ve ektoderm arası tamamen mezoderm ile doludur.
Odun ve soymuk boruların arasında kambiyum bulunan demetlere açık demet denir.
Kanın atardamarlardan dokular arasındaki özel boşluklara yayılıp, madde alış-verişi olduktan sonra toplayıcı damarlarla kalbe geri dönmesine denir.
Hemen hemen tüm eklem bacaklılarda ve yumuşakçalarda bulunan, arter ve kan boşluğundan oluşmuş dolaşım sistemi.
Tohum taslağı açıkta olan, gerçek çiçek ve tohum taslağı bulundurmayan, çiçeğe karşılık gelen kozalakların bulunduğu, iğne yapraklı ağaç ve çalılardan oluşan bitkilerdir.
Gövdeye, merkeze veya eksene yakın olan yüz.
1-Belirli çevre koşullarında canlının yaşama ve üreme şansını artıran çevreye uyumunu sağlayan ve kalıtsal olan özellikleri.
2-Bir canlının kendi çevresine uyması, uymayı gerçekleştiren olaylar, canlının çevresi içinde yaşamasına olanak veren özellik.
3- Evrimsel biyolojide, bir canlının yaşamını sürdürmesini ve üremesini olası kılan belirli bir yapı, fizyolojik bir süreç ya da davranış.
4- Canlıların değişen çevre koşullarına karşı yaşama ve üreme şansını artıran uyum yeteneğidir.
Bir atasal türden farklı habitatlarda yaşayan türlerin evrimleşmesi.
1. Adenin timin protein çiftinin bir azotlu bir bileşeni.
2. Enerji iletiminde önemi olan nükleik asit ve nükleotidlerin adenozin tri fosfat (ATP), adenozin di fosfat (ADP), adenilik asit (AMP) bileşeni.
3. Nükleik asitlerin yapılarında bulunan azotlu bir pürin bazıdır. Adeninin yapısına katıldığı bazı moleküller; ATP, ADP, AMP, NAD, NADP vb.
Çift zincirli DNA molekülüne sahip virüslere denir. Boyutları 70 - 80 nm olup hayvanlarda bazı tümörlere neden olur.
1. Canlıların doğrudan kullandığı hücresel enerji molekülü, biyolojik enerji.
2. Adenin, riboz ve üç fosfat grubu içeren bir organik maddedir. Biyolojik sistemlerdeki enerji iletiminde birinci derecede önemlidir.
Diğer Biyoloji Terimleri
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Açıklamalı Biyoloji Terimleri Sözlüğü