Normal Eğitim İlköğretim kurumlarında sabah ve öğleden sonrayı kapsayacak şekilde yapılan eğitim.
Okul
1. Türlü bilgi, beceri ve alışkanlıkların belli amaçlara göre düzenli bir biçimde öğretildiği ve kazandırıldığı eğitim kurumu.
2. Öğrenci, öğretmen ve yöneticilerden oluşan eğitim topluluğu.
3. Bir bilim, felsefe ve sanat kolunda belirli nitelik ve özellikleri bulunan akım, biçim ve görüşe verilen ad.
Okul Öncesi Eğitim Kurumu Okul öncesi eğitim çağı çocuklarına eğitim veren anaokulu, ana sınıfı ile uygulama sınıfı.
Okul Panosu Okulların uygun yerlerine asılan, üzerine bildiri, afiş, resim, açıklama veya tanıtma kâğıtları tutturmak için hazırlanmış levha.
Okulöncesi Eğitimi
1. Doğumdan zorunlu eğitim yaşına kadar çocukların gelişim özellikleri, kişisel ayrılıkları ve yetenekleri göz önünde bulundurularak onların bedensel duygusal ve toplumsal gelişmelerine yardım etmek amacıyla aileler ve birtakım kurumlar tarafından uygulanan eğitim.
2. Okulöncesi çağında bulunan küçük çocuklara özellikle yuvalarda, anaokullarında ya da anasınıflarında kişisel anıklıklarının gelişmesi, toplumsal alışkanlıklar kazanmaları ve sorun çözme yeteneklerini arttırmaları için verilen eğitim.
Açıklamalarıyla 556 Eğitim-Öğretim Terimi
Olgunlaşma Organizmada, doğuştan getirilen biyolojik özelliklerin etkisiyle ortaya çıkan gelişme; yürümeye başlama gibi, organizmada var olan potansiyel güçlerin görev yapabilecek duruma ulaşması.
Ortaokul İlkokulu başarıyla bitiren, zorunlu eğitim çağındaki kız ve erkek çocukların eğitim ve öğretimlerini sağlamak üzere açılan ve öğrenim süresi dört yıl olan 2. kademe eğitim kurumu.
Ortaöğretim Kurumu Ortaokul veya imam-hatip ortaokulundan sonra dört yıllık eğitim ve öğretim veren, resmî ve özel örgün eğitim okul ve kurumlarının her biri.
Ödev
1. Belli bir ders konusu ya da ünitesi ile ilgili olarak öğrencinin yapması gereken zihin ya da beden çalışması.
2. Tek bir öğrenciye ya da bütün bir sınıfa, üzerinde düşünmeleri ve çalışmaları için verilen konu, sorun, iş. bk. ev ödevi, sınıf ödevi.
Ödül Öğrencilerin kendilerinden beklenen davranışları göstermeleri, kurallara uymaları, sosyal, kültürel ve sportif faaliyetlere aktif olarak katılmaları ve derslerdeki başarılarına göre teşvik edilmesi.
Öğrenci
1. Öğrenim görmek amacıyla herhangi bir öğretim kurumunda eğitim gören kimse.
2. Bir öğretmenin gözetimi ve yol göstericiliği altında belli bir konu üzerinde çalışan kimse.
Öğrenci Katılımı Öğrencilerin kendilerine sunulan öğretim durumunun öğeleriyle etkileşerek öğrenme çabası içine girmesi.
Öğrenci Taşıma Uygulaması Taşıma yoluyla eğitimden faydalanacakların, seçilen taşıma merkezi eğitim kurumlarına günübirlik taşınarak eğitim-öğretime devamlarını sağlamak amacıyla yapılan uygulamadır.
Öğrenme
1. Yaşantı ürünü, kalıcı izli davranış değişikliği.
2. Eğitim - öğrenim sürecinin, öğrencinin denetiminde yürütülmesidir.
Öğrenme Eğrisi Birbirini izleyen uygulamalar sırasında öğrenmede görülen ilerlemenin kimi yönlerini çizgisel olarak belirten, genellikle başlangıçta hızla yükselen, sonra düz giden ve öğrencinin öğrenme gücüne göre biçim alan eğri.
Öğrenme Kazanımları Herhangi bir öğrenme sürecinin tamamlanmasından sonra bireyin sahip olduğu bilgi, beceri ve yetkinlikler.
Öğrenme Stratejisi Öğrencilerin dersin hedeflerine ulaşmak için kullandıkları bir yol.
Öğretim Planlı ve programlı öğretme etkinlikleri.
Öğretim Elemanı Üniversitelerde eğitim, öğretim faaliyetlerini yürüten kimse, akademisyen.
Öğretim Stratejisi Dersin hedeflerine ulaşmayı sağlayıcı oldukça genel bir yol.
Diğer Eğitim-Öğretim Terimleri
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Açıklamalı Eğitim-Öğretim Terimleri Sözlüğü