painkiller Ben ,şiirin içinde insanın gözüne gözüne sokulan mesajlara bu mesajların eser yoluyla adeta dikte edilmesine karşıyım bence bu mesajlar eserin içinde onunla tek vücut olmalı eğer illaki isteniyorsa bir mesaj tabiki olmalı ama herşey edebilik potası içinde yer almalı diye düşünüyorum.Siz ne kadar katılırsnız bilemem ama şiirleriniz mesaj kaygısıyla edebiliğinden ödün vermiş gibi geliyor bana okurken insanı alıp götüren o duygu halini engellemekten başka işe yaramıyor.Sanmayın ki hayat görüşlerinize ya da inançlarınıza karşıyım diye bu eleştiriyi yapıyorum tam tersine bunun sizin için faydalı olacağını düşündüğüm için yazıyorum. ben anlayacağınız üzere yalnızca 'Ayna'adlı şiirinizi beğendim ama eminim daha iyilerini de yazabilirsiniz fikri kabiliyetiniz bence çok müsait.
Ayna
Bu gece çok karanlık uyku tutmadı kalktım
Yüzümü yıkıyorken döndüm aynaya baktım
Gördüklerim rüyamı ayna sana ne oldu.
Ben kendimi ararken aynaya mahluk doldu
Uzun kısa rengarenk çeşit çeşit canlılar.
ipeklerle gezenler üstü başı kanlılar,
Tutamadım kendimi kuvvetimce bağırdım.
Sesimi duyan var mı kimi neden çağırdım.
Korkuyordum evimde aynadaki resmimden
Buharlar çıkıyordu terli titrek cismimden
Çömeldim bir köşeye çenem dizim üstünde
Tam kendime gelmişken bir şangırtı üstümde
Buhardan şekil almış az önceki mahluklar
Ak sakallı dedeler top oynayan çocuklar
Birden kendime geldim bağırdım tüm gücümle
Kimsiniz siz diyerek saldırdım bir hücumla
Ak sakallı ihtiyar kolumdan tuttu beni
Benim adım Adem'dir tanımadın mı seni
Bırak şimdi masalı öbürleri kim dedim
Hepside Adem dedi sana doğru söyledim
Nasıl olur ihtiyar bu sözlerin sırrı ne
Şaşırma evlat dedi bir bak kendi kendine.
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:
Aman pınar ne olur acı acı akmasan
Zehir olup başları bağırları yakmasan
Eller ne derse desin el sözüne bakmasan
Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda
Çalılar arasında güller açmış pınarda
Han garip hancı garip yolcuların suçu ne
Yolumuza giderken düştük derdin içine
İşlerimiz karıştı döndü arap saçına
Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda
Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda
Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi
Gelinlere kızlara suyundan vermedimi
Tadını herkes bilir içipte görmedimi
Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda
Acı diyenler desin suyu kesme pınarda
Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın
Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin
Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin
Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda
Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda
Adem GÜLEÇ
Ah vicdanım sen olmasan ne rahat olurdum
Ordan burdan çalardım yiyip içip uyurdum
îlim irfan din iman şeref ahlak anane
Topunu da satmıştım parasını verene
Yok efendim günahmış yok efendim insanlık
Bir insan ben mi kaldım her tarafım karanlık
Acıyorsun garibe alıyorsun koynuna
Yılandan haince sarılıyor boynuna
Uçurumun başında boşlukta bir ayağı
Aman yavrum dikkat et düşeceksin aşağı
Vay efendim sen misin bana akıl verecek
Bir açtı ki ağzım baykuşlar tüneyecek
Geldi şeytan yanıma ulan Adem bana bak
Başlatma vicdanına hepsi gebersin bırak
Tamam efendim dedim galiba sen haklısın
Kovuldun vicdan dedim üç beş ay yasaklısın
Benden rahat kimse yok şeytanla kol kolayım
Sen senaryo hazırla artisti ben olayım
Aman! Allah o da ne şeytan kardeş nerdeyiz
Cehenneme varmadık ona yakın yerdeyiz
Yok arkadaş fiim yok artistlikten anlamam
Filimde oynarım da sonuna dayanamam
Gel vicdanım gel şöyle yasak falan kalmadı
Dilim çal çırp dese de elim kolum varmadı
Adem GÜLEÇ
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ