Eğitim Sitesi

Hadi Git! Şiiri

Hadi Git!

Hadi git!

Hadi durma!

Bir hançer de sen vur sırtıma!



Bir görsen şimdi şu hâlini,

Zemheride üşüyen bir kuş gibisin.

Yüzün kalkmıyor yerden,

Aslında terk ettiğin, kendinsin!

Dillerin lâl, kelimelerin çaresiz

Bu öyle bir gidiş ki seninki,

Tarifsiz…



Şimdi sensizlik bekliyor beni,

Bir şehir dolusu yalnızlık.

Sonrası berduş bir adam,

Çaresiz geçen bekleyişler,

Yokluğuna düşülen notlar,

Geceler boyu içten ve sessiz

Hıçkırıklar…



Sen mehtabıydın gecelerimin.

Yüzümün neşesi,

Mutluluğumun fâiliydin.

Sen, aşka inanma sebebim,

Sen, “Kardelenim” dediğim,

Sen, kendime yâr bildiğim,

Sen… sen her şeyimdin…



Hadi git!

Hadi durma!

Bir hançer de sen vur sırtıma!

Ahmet YANIT Şiirleri

  

Ferdi HADİ GİT!
Hadi git!
Hadi durma!
Bir hançer de sen vur sırtıma!

Bir görsen şimdi şu hâlini,
Zemheride üşüyen bir kuş gibisin.
Yüzün kalkmıyor yerden,
Aslında terk ettiğin, kendinsin!
Dillerin lâl, kelimelerin çaresiz
Bu öyle bir gidiş ki seninki,
Tarifsiz…

Şimdi sensizlik bekliyor beni,
Bir şehir dolusu yalnızlık.
Sonrası berduş bir adam,
Çaresiz geçen bekleyişler,
Yokluğuna düşülen notlar,
Geceler boyu içten ve sessiz
Hıçkırıklar…

Sen mehtabıydın gecelerimin.
Yüzümün neşesi,
Mutluluğumun fâiliydin.
Sen, aşka inanma sebebim,
Sen, "Kardelenim" dediğim,
Sen, kendime yâr bildiğim,
Sen… sen her şeyimdin…

Hadi git!
Hadi durma!
Bir hançer de sen vur sırtıma!

betül yüreğine sağlık çok güzel olmuş aslında yazanı değil yazdıranı tebrik etmek lazım ne de olsa ilham kaynağı onlar benim de bi ilham kaynağım var da...

Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet YANIT Şiirleri:

Sensizim...

Bir diyâr-ı efkârdayım ey yâr,

Sensizliğin koynunu mesken addetmişim.

Şimdi âfâkımda yalnız sisler var,

Bir meçhûlde yollarımı kaybetmişim...



Nicedir hiçbir ziyâ değmedi gözlerime,

Ben tüm bir cihânı kara bilmişim.

Yokluğunda set kurmuşum sözlerime,

Dilimdeki her lisanı lâl etmişim...


Ahmet YANIT

Beşinci Mevsim

Sonbaharda gelme bana…

Çehrende hüznün resmini görmeyeyim.

Daha ben seni sarmadan sıkıca,

Rüzgârların kollarına vermeyeyim.



Bana bir kış günü gelme…

Sana giden yollar hiç kapanmasın.

Ben seni görmeliyim yeşil göllerde,

O yeşil bakışların sakın donmasın.



İlkbaharda gelme bana…

Gözlerinin ışığı her lahzâ parlasın.

Yağmurlar yağmasın aşkın nârına,

Yüreğim senle tutuşsun, yansın.



Bana bir yaz günü gelme…

Varlığın bunaltmasın sakin ruhumu.

Beni gark etme hasret ateşine,

Ayaklarım hiç bulmasın ayrılık yolunu.



Öyle bir mevsimde gel ki…

O mevsimin efsûnuyla bir olasın.

Belki üşütürsün; yakarsın da belki,

Yağmurum da ateşim de sen olasın.



Ahmet YANIT

Ahmet YANIT

Gitmeliyim?

Kararım kesindi bu kez;

Bu kez kesin gitmeliydim…

Bir elimde bavulum,

Diğerinde harcanmış umutlar,

Yakılmış mektuplar;

Sırtımda mahzun çehreli bir ceket,

Zihnimde, yaşanan onca yılı harab etmiş

Anlık bir cinnet…

Kararım kesindi bu kez;

Bu kez kesin gitmeliydim…



O orada otururken öylece,

Gözleri çakılıyken sisli bir meçhûle;

Elleri titrek, dilleri lâl,

Boğazında demirden bir kelepçe…

Bende yürek ağrısı bir pişmanlık,

Dağlar sırtında bir yalnızlık,

Semalar dolusu karanlık…

Yürüdüm gözlerim kapalı,

Ellerini tutan ellerim yaralı…

Kararım kesindi bu kez;

Bu kez kesin gitmeliydim…



Yerde, deminki kavgadan artakalan,

Her zerresi inleyen cam kırıkları.

Yerde hayâller, yerde umutlar;

Yerde anılar, yerde yarınlar…

Yerde deminki kavgadan artakalan,

Her zerresi inleyen yürek kırıkları…

Yürüdüm kapının eşiğine,

Yürüdüm, meçhûle giden gemilerin kalktığı

O küflü, o en eski iskeleye…

Kararım kesindi bu kez;

Bu kez kesin gitmeliydim…

Ahmet YANIT

Hadi Git! Şiiri