Asma bitkisinin meyvesi. Üzüm yetiştirmede kullanılan asma türü Vitis vinifera'dır. Üzüm, glikozca zengin bir meyvedir. İçinde ayrıca azotlu maddeler, organik asitler, tanen, vitaminler, madensel tuzlar ve boya maddeleri bulunur. %70-85 kadarı da sudur. Üzümün pek çok çeşidi yetişir. Bunlar değişik renk ve tatlarda olur. Çekirdekli ve çekirdeksiz çeşitleri de vardır. Üzüm, çok eski zamanlardan beri insanlar tarafından bilinen ve yetiştirilen bir meyvedir. Kimi tarihçiler, üzümün bir kültür bitkisi olmasını İ.Ö. 4000 yıllarına kadar dayandırırlar. O zamandan beri hem taze olarak yenmiş hem de şarap, şıra, sirke vb. yapımında kullanılmıştır. Tipik bir Yakın Doğu bitkisi olan asma, Türklerin Anadolu'ya gelişlerinden bir süre sonra Anadolu'da giderek yaygınlığını kaybetti. Şarabın dince yasak olması, Anadolu'da bağcılığın gerilemesine neden oldu. Bu gerileme, özellikle 15. yüzyıldan sonra iyice kendini belli etti ve bağlar, ancak son yüzyılda yeniden gelişmeye başladı. Bugün Türkiye'nin her tarafında üzüm yetiştiriciliği yapılmaktadır. Yetiştirilen üzüm çeşitleriyse 70'in üzerindedir. Bunların en tanınanları yapıncak, sultaniye, razaki, çavuş üzümü vb.'dir. Üzümler kullanıldıkları yere göre de sofralık, şaraplık, şıralık ve pekmezlik, kurutmalık olarak ayrılırlar. Kurutulan üzüm çeşitlerinin başında sultaniye gelir. Türkiye'nin önemli dışsatım ürünlerinden biridir.