Aşığın Kalemi
Âşığın kalemi,
Titretiyor âlemi,
Sen bizimle kal emi?
Aşkımızdan al emi?
Abdalın sözleri,
Ağlatıyor gözleri,
Bildiğin o, söz eri,
Baktı mı da göz eri.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Rükn-İ Kader
Ey nefis!
Tetiği çeken sensin!
Sonra da kader mahkumuyum dersin,
İyilik gelse başına hepsi benimdir dersin,
Su-i ihtiyarından gelen bir kötülüğü,
Sahiplenmez; kaderindir dersin.
Bil ey nefsim!
İyilik onu emreden külli irade sahibinin;
Kötülük O’na isyan eden bedbaht nefsinin.
Hem kader; Alîm-i külli şeyin seni de bilmesi,
Yaratanın mümkün mü yarattığını bilmemesi?
Bilmek, değil cüz-i iradenin elden alınması,
Bilmek ki ilm-i ezelînin ihatası.
Ey nefsim!
Tedbir senindir,
Takdir Allah’ın;
Rükn-i kaderi,
Böyle anlayalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Giymiş Nifaktan Bir Kazak
Sözler süslü;
Kalp paslanmış,
Yürekteki yol kapanmış.
Hakk’tan değil, kuldan korkar;
Cihadda en ön saflarda,
İhlâsta son sıralarda.
Giymiş nifaktan bir kazak,
Münâfık kurar hep tuzak,
Onlar ki Hakk’tan çok uzak.
Sana gelir, mü’min odur,
Ona gider, müşrik olur,
Kalbine mühür vurulur.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Dersimi Kuştan Aldım
Koydum başım yastığa,
Kuş sesleniyor bana,
Kalk gafil oradan,
Zikir gerektir sana.
Dersimi kuştan aldım,
Oldu beni üstadım,
Zikirdeyiz dil dile,
Seherlerde kuş ile.
Gözlerimle andım ben,
Her biri kanla doldu,
Aşkın ile yandım ben,
Bu kul Sen’de kayboldu.
Dersimi kuştan aldım,
Oldu beni üstadım,
Zikirdeyiz dil dile,
Seherlerde kuş ile.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
